Το ερώτημα που πρέπει να απαντήσουν ο Δώνης και οι παίκτες του είναι πώς γίνεται ο Παναθηναϊκός να παρουσιάζει τελείως διαφορετικά πρόσωπα μέσα σε τρεις μέρες.

Στο ντέρμπι με τον Ολυμπιακό ο κόσμος είδε έναν κανονικό Παναθηναϊκό που τουλάχιστον στο πρώτο ημίχρονο έβαλε κάτω τη μπάλα, έπαιξε ωραίο ποδόσφαιρο και θα μπορούσε να πάρει αποτέλεσμα.

Στα Γιάννενα εμφανίστηκε μια ομάδα με τη φανέλα του Παναθηναϊκού. Η μέρα με τη νύχτα σε σχέση με τον αγώνα στο Καραϊσκάκη.

Εντάξει, άλλο είναι να παίζεις σε ντέρμπι και ειδικά με τον Ολυμπιακό κι άλλο με μικρομεσαίες ομάδες. Όχι, όμως, να έχει αυτή την θλιβερή εικόνα.

Υποτίθεται ότι ο μεγάλος στόχος των πρασίνων είναι το κύπελλο. Και ξέρουν ότι ο ΠΑΣ διαθέτει καλή ομάδα, που λογικά θα ανέβει ξανά στη Σούπερ Λίγκα, συν ότι ο αγωνιστικός χώρος δεν είναι καλός.

Δεν έπρεπε ο Δώνης και οι παίκτες να είναι υποψιασμένοι και να φροντίσουν η ομάδα τους να σκάψει τα θεμέλια για την πρόκριση;

Στον χθεσινό Παναθηναϊκό η μάνα έχανε το παιδί και το παιδί τη μάνα. Ιδιαίτερα στο πρώτο ημίχρονο οι αμυντικοί έκαναν καμινάδες στους επιθετικούς. Ποδόσφαιρο περασμένων δεκαετιών. Λες και βλέπαμε αγώνα τοπικού. Τόσο κακό ήταν το Τριφύλλι.

Στην επανάληψη είχε την κατοχή, έκανε μια, δυο ευκαιρίες, αλλά και πάλι δεν είχε σχέση με την ομάδα που στρίμωξε τον Ολυμπιακό.

Γι’ αυτό λέω ότι ο προπονητής και οι παίκτες οφείλουν να δώσουν εξηγήσεις στον κόσμο.

Το γήπεδο ήταν παγοδρόμιο από την μία πλευρά και για τους παίκτες του ΠΑΣ. Άρα, αυτό δεν μπορεί να αποτελεί δικαιολογία για το έκτρωμα που είδαμε.

Στο κάτω κάτω όλα αρχίζουν και τελειώνουν στο πόσο θέλεις να πετύχεις τον στόχο σου.

Οι περισσότεροι παίκτες ήταν αλλού και κακώς γιατί πέρυσι την πάτησαν από τη Λαμία. Και τώρα μετά το 1-0 θα τρέχουν και δεν θα φτάνουν.

Ο Παναθηναϊκός, άλλωστε, δεν έχει την πολυτέλεια να φέρεται αλαζονικά και να υποτιμά τους αντιπάλους του.

Έχει μικρύνει τόσο πολύ… Άλλες εποχές ουδείς θα συζητούσε την περίπτωση να μην ανατρέψει το 1-0 του πρώτου αγώνα. Τώρα όλα είναι ανοικτά. Γιατί ο Παναθηναϊκός έχει δώσει αυτό το δικαίωμα.

Δείχνει ανίκανος να αντιδράσει στα θεωρητικά εύκολα ματς η, έστω παιχνίδια στα μέτρα του. Κι αυτό είναι ό,τι το χειρότερο για μια ομάδα.