Ήρθαν έτσι τα πράγματα στον Ολυμπιακό που στο ματς με την Λάρισα ο Πέδρο Μαρτίνς υποχρεώθηκε σε εκτεταμένο ροτέισον.

Ο Σεμέδο ήταν τιμωρημένος, ο Γκιγιέρμε έχει βγει νοκ άουτ από το κτύπημα του Πασαλίδη, ο Ποντένσε είναι στα όρια της θλάσης, ο Ομάρ «τα έχει φτύσει» και ο Πορτογάλος δοκίμασε Μπα, Γκασπάρ και Μπρούνο. Άλλωστε, δεν μπορεί να γίνει διαφορετικά.

Ο Ολυμπιακός ξεκίνησε τις επίσημες αγωνιστικές υποχρεώσεις του από τον περασμένο Ιούλιο. Έχει δώσει έξι δύσκολα ματς για τα προκριματικά του Τσάμπιονς Λιγκ, άλλα έξι στον όμιλο, συν 15 παιχνίδια για το πρωτάθλημα.

Και η συνέχεια είναι ακόμα πιο απαιτητική. Ακολουθούν 11 αγώνες της κανονικής σεζόν του πρωταθλήματος, 10 ακόμα για τα πλέι οφ, τα δύο  ματς με την Αρσεναλ και το κύπελλο.

Συνολικά οι «ερυθρόλευκοι» θα δώσουν φέτος περισσότερα από 50 παιχνίδια! Άρα, ουδείς περισσεύει. Θα χρειαστούν οι πάντες και ο Μαρτίνς θα πρέπει να δει τι θα κάνει και με άλλους παίκτες.

Τερματοφύλακας αγωνίζεται μόνο ο Σα και ο Τσιμίκας έχει πάρει τη φανέλα στο σπίτι του. Λογικό είναι κάποια στιγμή να «κλατάρει». Από τη στιγμή που ο Κούτρης έχει «φαγωθεί», ας παίξει ο Τοροσίδης που είναι δοκιμασμένος. Για κάθε βασικό οφείλει να έχει λύση ο προπονητής.

Αν χρειαστεί να γίνει και μεταγραφή. Όπως είναι τώρα ο Ολυμπιακός έχει ανάγκη έναν στόπερ υψηλού επιπέδου δίπλα στον Σεμέδο και θα του έρθει κουτί αν πωληθεί ο Μεριά.

Από εκεί και πέρα δεν θα ήταν λάθος να αποκτηθεί επιθετικός μέσος. Ο Φορτούνης θα γυρίσει σε λίγο καιρό, αλλά θα χρειαστεί χρόνο, ενώ ο Βαλμπουενά δείχνει ευπάθεια. Μπενζιά και Λοβέρα δεν μπορούν να ανταποκριθούν ακόμα σε αυτόν τον ρόλο.

Ο Μαρτίνς, πάντως, την «ψάχνει» και η παρουσία των Σουντανί, Μασούρα τον εξυπηρετεί να δοκιμάζει και το 4-4-2 που φαίνεται να ταιριάζει στην ομάδα.

Το είδαμε στο Αγρίνιο, στην Τρίπολη και με την Λάρισα. Πολλά γκολ, πολλές τελικές, ωραίες συνεργασίες, γρήγορο και επιθετικό ποδόσφαιρο.

Το είχα τονίσει από το καλοκαίρι ότι είναι μεγάλη ιστορία για έναν προπονητή να διαθέτει ακραίους που πατάνε περιοχή και σκοράρουν. Τέτοιοι παίκτες είναι ο Σουντανί και ο Μασούρας. Βοηθούν και τον σέντερ φορ Ελ Αραμπί που είναι δεινός σκόρερ και γενικά «ανοίγουν» όλη την ομάδα.

Αυτός ο σχηματισμός καλύπτει την έλλειψη κλασικού οργανωτή και βάζει πολύ δύσκολα στον αντίπαλο. Η αχίλλειος πτέρνα του είναι η αμυντική λειτουργία κι αυτό έχει να κάνει και με τον προσωπικό ρυθμό των παικτών ανάλογα τις συμμετοχές τους. Γι’ αυτό λέω ότι επιβάλλεται το ροτέισον. Θα λύσει πολλά προβλήματα.

Αξίζει, πάντως, να σημειωθεί ότι στα τρία τελευταία ματς ο Ολυμπιακός μπαίνει με ένταση στους αγώνες τους κι αυτό έχει την εξήγησή του.

Ο Μαρτίνς και οι παίκτες το φυσάνε και δεν κρυώνει από τις γκέλες σε Ξάνθη και Νέα Σμύρνη κι επειδή η ομάδα γενικά είναι «φορτωμένη» έκριναν σκόπιμο να το πάρουν αλλιώς. Να μπαίνουν πολύ δυνατά και να προσπαθούν να καθαρίζουν τα ματς από το πρώτο ημίχρονο. Μέχρι τώρα τους βγαίνει μια χαρά και συνδυάζεται από θέαμα.

Ο Ολυμπιακός είναι σε εξαιρετική αγωνιστική και ψυχολογική κατάσταση και στόχος του προπονητή είναι να διατηρεί τους παίκτες στην «τσίτα», έτσι ώστε να είναι ετοιμοπόλεμοι σε κάθε παιχνίδι. Ο Πορτογάλος τα καταφέρνει μια χαρά και δείχνει ότι σιγά σιγά ξεκολλάει από πρόσωπα και τακτικές.