Ο Ολυμπιακός δεν γκάζωσε, αλλά πέτυχε δύο γκολ, έφτιαξε φάσεις τουλάχιστον για ένα ακόμα τέρμα και πήρε μια σπαθάτη νίκη.

Αναρωτιέμαι πόσα γκολ θα “έτρωγε” η ΑΕΚ με έναν πολύ πιο ισορροπημένο και επιθετικό Ολυμπιακό. Τόσο κακή ήταν η Ενωση στο αμυντικό κομμάτι.

 Θυμηθείτε πώς έγινε το 1-0, το γκολ του Ελ Αραμπί που σωστά δεν μέτρησε λόγω του χεριού του Γκιγιέρμε και πολλές άλλες φάσεις με αρνητικό πρωταγωνιστή κυρίως τον Βράνιες.

Ξεκινώ με την ΑΕΚ γιατί αυτή καιγόταν για το ματς. Τώρα έμεινε 8 πόντους πίσω από τον Ολυμπιακό και το πρωτάθλημα βρίσκεται μόλις στην 8η αγωνιστική. 

Με αυτή την εμφάνιση η ομάδα του Κωστένογλου δεν πρόκειται να πάει πουθενά.

Οι παίκτες της ήθελαν, πάλεψαν, έβγαλαν ενέργεια, αλλά δεν είχαν καθαρό μυαλό. Κατά διαστήματα ήταν αλλού κι αλλού. Έκαναν λάθη ερασιτεχνών ποδοσφαιριστών και εκτέθηκαν ανεπανόρθωτα.

Κι αν επιθετικά σε δυο, τρεις περιπτώσεις φλέρταραν με το γκολ, αυτό οφείλεται στον Ολυμπιακό που είχαν αποστάσεις οι γραμμές του και ανασταλτικά δεν πήγαν καλά οι τρεις του κέντρου. Μπουχαλάκης, Γκιγιέρμε και Καμαρά. Ο τελευταίος, όμως, ήταν πολύ καλός στο κουβάλημα της μπάλας και με το εξαιρετικό γκολ που πέτυχε δικαιούται τον τίτλο του κορυφαίου για την ομάδα του. Αλλά και του αγώνα γενικότερα.

Στον άξονα, λοιπόν, βρήκε χώρους η ΑΕΚ, όμως δεν είχε αποτελεσματικότητα. Αντίθετα με τους ερυθρόλευκους που ήταν ουσιαστικοί.

Αν και απουσίαζε ο Βαλμπουενά που θα έδινε άλλο χρώμα και πολύ πιο γρήγορο ρυθμό στην ανάπτυξη του παιχνιδιού ο Ολυμπιακός έβρισκε τον τρόπο να απειλεί η, έστω να κρατάει μπάλα.

Δεν έπιασε τη μεγάλη απόδοση, όμως έδειξε τη δύναμή του και ασφαλώς πήρε άνετα και δίκαια το τρίποντο που τον οδήγησε ξανά στην κορυφή.

Αν και δεν είδαμε ωραίο ντέρμπι ήταν φανερή η διαφορά των ομάδων. Ο Ολυμπιακός διαθέτει μεγαλύτερη ποιότητα και βγάζει σιγουριά στο παιχνίδι του.

Η ΑΕΚ ακόμα ψάχνεται. Δεν έχει ταυτότητα και σου δίνει την εντύπωση ότι είναι λίγη για να μπει σφήνα ανάμεσα στους κόκκινους και τον ΠΑΟΚ.

Δεν είναι τυχαίο ότι δεν έχει κερδίσει ντέρμπι εδώ και 1,5 χρόνο…