Όταν καταφέρνεις να ισοφαρίσεις την φιναλίστ του Τσάμπιονς Λιγκ, η οποία προηγήθηκε 0-2 από το πουθενά, τότε όχι μόνο είσαι ευχαριστημένος, αλλά και βαθιά μέσα σου δικαιούσαι να αναρωτιέσαι γιατί δεν πήρες το ματς.

Ο Ολυμπιακός είναι ο ηθικός νικητής του αποψινού αγώνα με την Τότεναμ. Αυτό αναγνώρισε ο κόσμος που αποθέωσε τους παίκτες και τον προπονητή για την μεγάλη προσπάθειά τους.

Μόνο αν είσαι πραγματικά μεγάλη ομάδα αντιδράς έτσι…

Αν ο Μεριά δεν έκανε το χαζό πέναλτι στον Κέιν δεν ξέρω ποια μπορούσε να ήταν η εξέλιξη του ματς.

Μέχρι τότε η Τότεναμ είχε το όνομα, αλλά ο Ολυμπιακός τη χάρη.

Η ελληνική ομάδα ήταν αυτή που έβαλε κάτω τη μπάλα, έπαιξε επιθετικό ποδόσφαιρο και δημιούργησε τις προϋποθέσεις για να σκοράρει.

Ειδικά από τα δεξιά οι ερυθρόλευκοι έβγαζαν φωτιές με τον Ποντένσε. Ο Μαρτίνς είχε διαβάσει τους Λονδρέζους και περίμενε ότι ο αργός και βαρύς Ντέιβις δεν θα μπορεί να ανταποκριθεί στη θέση του αριστερού μπακ που, άλλωστε, δεν την ξέρει.

Κι εκεί που ο Ολυμπιακός είχε τον έλεγχο και πίεζε έγινε το 0-1. Μέχρι να συνέρθουν οι παίκτες του δέχθηκαν κι άλλο τέρμα κι ευτυχώς που δεν τους πήρε τελείως από κάτω και σιγά σιγά μπόρεσαν να ξαναμπούν στο ματς με το γκολ του Ποντένσε.

Αυτό το τέρμα έδωσε φτερά στον Ολυμπιακό και ισοφάρισε γρήγορα.

Ήταν η φυσιολογική εξέλιξη ενός αγώνα που σε καμία περίπτωση δεν άξιζε να γέρνει προς τη μεριά της Τότεναμ.

Μετά, βέβαια, το 2-2 ο Ολυμπιακός μαζεύτηκε και καλά έκανε, διότι δεν ήταν δυνατόν να ακολουθήσει τον ξέφρενο ρυθμό.

Οι Αγγλοι παίζουν έτσι σε κάθε ματς. Οι δικές μας ομάδες δεν είναι συνηθισμένες. Άρα, ο Ολυμπιακός έπρεπε να κοιτάξει περισσότερο την άμυνά του και να κτυπήσει στην κόντρα.

Για εμένα είχε τύχη να πάρει το ματς, διότι η Τότεναμ παρουσίασε αρκετά προβλήματα στην άμυνά της.

Αλλά όπως έγινε το 0-2 οι παίκτες του Ολυμπιακού το φοβήθηκαν να ρισκάρουν.

Και μεταξύ μας είχαν δίκιο. Τσάμπιονς Λιγκ είναι αυτό και απέναντί σου έχεις μια μεγάλη ομάδα με σούπερ παικταράδες.

Άλλο η αρχή του ματς που επιβάλλεις τον ρυθμό σου και βλέπεις τον αντίπαλό σου στα μάτια κι άλλο να βρίσκεσαι πίσω στο σκορ με δύο γκολ διαφορά χωρίς να είσαι χειρότερος.

Ο βαθμός είναι μια χαρά για τον Ολυμπιακό, ο οποίος για 25 λεπτά ήταν εξαιρετικός και μετά το 0-2 έβγαλε ψυχή και με τίποτα δεν ήθελε να παραδοθεί.

Η ομάδα βρίσκεται σε πολύ καλό δρόμο. Ο Μαρτίνς είναι δουλευταράς, δίκαιος και κοουτσάρει πολύ σωστά, ενώ οι παίκτες ξέρουν τι θέλουν και κυρίως πώς να το πάρουν.

Η Τότεναμ τα χρειάστηκε για τα καλά και έμαθε γιατί ο Ολυμπιακός αποκαλείται θρύλος.

Η ελληνική ομάδα απέδειξε ότι δεν είναι τυχαίο το όνομα που έχει αποκτήσει πια στην Ευρώπη. Η αποψινή εμφάνιση μιλάει από μόνη της…