Οι μεγάλες νίκες και προκρίσεις στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις γεμίζουν με αυτοπεποίθηση μια ομάδα και λογικό είναι στον Ολυμπιακό να έχουν πάρει τα πάνω τους μετά το 4-0 σε βάρος της Πλζεν.

Καλό θα είναι, όμως, να μείνουν προσγειωμένοι. Όχι γιατί η Μπασάκσεχιρ είναι το μεγαθήριο που θα πρέπει να φοβηθούν. Αλλά γιατί σε αυτό το επίπεδο χρειάζεται ιδιαίτερη προσοχή.

Με τους Τσέχους και τα τέσσερα τέρματα σημειώθηκαν στο δεύτερο ημίχρονο. Τα τρία από στημένες φάσεις και το ένα από κόντρα επίθεση και λάθος του γκολκίπερ. Μετά το 0-0 του ημιχρόνου ποιος φανταζόταν τέτοια εξέλιξη; Κι όμως έτσι είναι το ποδόσφαιρο. Απρόβλεπτο.

Ο Ολυμπιακός βρίσκεται σε σωστό δρόμο. Ο  μοναδικός πονοκέφαλος του Μαρτίνς είναι το πώς θα καλύψει το κενό του Φορτούνη, το οποίο φάνηκε μετά το εκρηκτικό ξεκίνημα της ομάδας και την μαζική οπισθοχώρηση της φοβισμένης Πλζεν.

Από το 15΄ και μετά ο Ολυμπιακός είχε θέμα στην ανάπτυξη του παιχνιδιού και στη δημιουργία φάσεων. Ναι μεν είχε την πλήρη πρωτοβουλία και ήταν το αφεντικό του αγώνα, αλλά του έλλειπε η ουσία. Και αν φρέναρε αυτό οφείλεται στο ότι οι Τσέχοι ήταν συνέχεια πίσω από τη μπάλα και οι παίκτες του Ολυμπιακού σωστά έπρεπε να παίξουν και με τον χρόνο. Να είναι σοβαροί και υπομονετικοί.

Ο Βαλμπουενά έχει τις στιγμές του. Παίζει με κοντινές μπαλιές, είναι κινητικός, αλλά δεν μπορεί να αγωνίζεται συνεχώς σε υψηλό ρυθμό. Κυρίως λόγω ηλικίας. Γι’ αυτό ο Ολυμπιακός έδειξε σημάδια αμηχανίας στο παιχνίδι του.

Αν και ο Ποντένσε είναι ακόμα σφιγμένος, τότε η ομάδα θα πρέπει να βρει άλλες λύσεις να βγάλει επιθετικότητα. Μια από αυτές είναι ο Μπουχαλάκης, ο οποίος έκανε πολύ καλό παιχνίδι. Και αμυντικά με τα τρεξίματά του και τις καλύψεις χώρων και με τις πάσες του. Τούτη τη χρονική στιγμή αποτελεί εξαιρετικό δίδυμο με τον ανεβασμένο Γκιγιέρμε.

Όσο για τον Καμαρά καλά έκανε ο Μαρτίνς και τον πέρασε αλλαγή μετά το 65 για να δέσει ακόμα περισσότερο το κέντρο και να μην περνάει… κουνούπι.

Χρήσιμος για την ομάδα εξελίσσεται ο Μασούρας, ο οποίος κάνει πολλά πράγματα στο γήπεδο, ενώ για μια ακόμα φορά ο Γκερέρο απέδειξε γιατί τον εμπιστεύεται ο Πορτογάλος. Και δεν είναι κλασικό φορ…

Ο Ολυμπιακός, πάντως, θα ρολάρει με τον χρόνο και είμαι σίγουρος ότι θα βρει πολλά γκολ από στημένες φάσεις. Από τα εκπληκτικά κτυπήματα του Βαλμπουενά και του Μπουχαλάκη, αλλά και τις προωθήσεις των Σεμέδο, Μεριά.

Ειδικά ο Πορτογάλος είναι κίνδυνος- θάνατος για κάθε άμυνα. Σε μεγάλη ιστορία μπορεί να εξελιχθεί αυτός ο παίκτης αν και όταν βελτιώσει κάποιες αδυναμίες στο ένας εναντίον ενός. Αν, πάντως ο αντίπαλος δεν έχει τη μπάλα στα πόδια, ο Σεμέδο δεν παίζεται στο τζαρτζάρισμα. Μιλάμε για τανκ!

Το ματς με τους Τούρκους είναι ειδικών συνθηκών και ο Ολυμπιακός θα πρέπει πρώτα να επενδύσει πάνω στο αμυντικό του παιχνίδι, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι πρέπει να παίξει κατενάτσιο. Σε καμία περίπτωση.

Άλλο ελέγχω το ματς στο κέντρο κι άλλο παίζω πολύ πίσω από τη μπάλα.

Δεν μπορώ να ξέρω αν ο Μαρτίνς το γυρίσει τελικά σε 4-3-3, πάντως αυτό που σκέφτεται είναι λογικό με τον Καμαρά αντί του Βαλμπουενά. Συν ότι στην Τουρκία γνωρίζουν τον Γάλλο απ’ έξω και ανακατωτά…