Με την επιθετική του ανυπαρξία στο Πλζεν λογικό είναι στον Ολυμπιακό να βρίσκονται σε συναγερμό ενόψει της ρεβάνς. Το 0-0 σε εκτός έδρας παιχνίδι είναι καλό, αλλά και… ύπουλο. Ποτέ δεν μπορείς να ξέρεις τι γίνεται στον δεύτερο αγώνα.

Γι’ αυτό ο Μαρτίνς και οι παίκτες του οφείλουν να έχουν τα μάτια τους 1000. Θεωρητικά ο Ολυμπιακός έχει το πάνω χέρι, όμως η εμφάνιση της περασμένης Τρίτης δεν εμπνέει απόλυτη σιγουριά. Στο κάτω κάτω οι Τσέχοι είναι πιο έτοιμοι και διαθέτουν μια ομάδα που το παλεύει.

Από τη φύση του ο Ολυμπιακός είναι επιθετικογενής ομάδα και μέσα στο Καραϊσκάκη δεν μπορεί να παίξει πίσω από τη μπάλα. Άλλο η Μπάρτσα κι άλλο η Πλζεν.

Οι ερυθρόλευκοι θα πρέπει να σκοράρουν και θα τα καταφέρουν αν βρουν τα πατήματά τους στον χώρο της μεσαίας γραμμής, ανοίξουν το παιχνίδι τους και παίξουν δημιουργικά και από τα άκρα.

Στο πρώτο ματς ο Ολυμπιακός είχε σοβαρό θέμα ανάπτυξης. Ιδιαίτερα στο τελευταίο τέταρτο του ημιχρόνου χάθηκε από τον αγωνιστικό χώρο και στάθηκε τυχερός που δεν δέχθηκε τέρμα σε δυο περιπτώσεις.

Άσχημα ξεκίνησε και στην επανάληψη, αλλά εκεί βοήθησε την ομάδα ο Μαρτίνς με την είσοδο του Καμαρά αντί του λίγου Βαλμπουενά.

Το 4-2-3-1, που δεν δούλεψε σωστά, έγινε 4-3-3, ο Ολυμπιακός πήρε το κέντρο, κάλυψε χώρους και ισορρόπησε το ματς σε τέτοιο βαθμό που είχε και την κατοχή της μπάλας.

Άλλο τώρα αν και πάλι δημιουργικά απέτυχε. Αυτό έχει να κάνει με την συνολική λειτουργία της ομάδας κι ασφαλώς υπάρχει το άλλοθι του χρόνου. Ιούλιος είναι ακόμα.

Για εμένα, πάντως, έκανε ζημιά και το φιλικό με τη Νότιγχαμ που ουσιαστικά υπνώτισε τον Ολυμπιακό, αλλά και τον κόσμο του.

Στα επίσημα ματς με σημαντικό βαθμό δυσκολίας οι αντίπαλοι τα δίνουν όλα. Παίζουν δυνατά, τρέχουν και λογικό είναι να επιδιώκουν να μπλοκάρουν τα ατού των ερυθρολεύκων.

Όπως είναι ο Βαλμπουενά και ο Ποντένσε. Και οι δύο είχαν όρεξη, προσπάθησαν, αλλά υπήρχαν διαστήματα που ήταν εκτός αγώνα.

Ο Γκιγιέρμε δεν ενέπνεε εμπιστοσύνη, ο Μπουχαλάκης περισσότερο είχε το μυαλό του στην ανασταλτική λειτουργία, άρα δεν ήθελε και πολύ ο Ολυμπιακός να απορυθμιστεί.

Στο κέντρο πρέπει να ρίξει το βάρος της ρεβάνς ο Μαρτίνς και να είναι έτοιμος αν ο Βαλμπουενά δεν τραβήξει.

Υπάρχει και η λύση ο Γάλλος να καθίσει στον πάγκο η, να ξεκινήσει από τα άκρα και να πάρει πιο πολλές επιθετικές πρωτοβουλίες ο Μπουχαλάκης. Επιβάλλεται ο Ολυμπιακός να κερδίσει μέτρα από νωρίς και να γίνει πιο γρήγορος και πιο πιεστικός. Με λίγα λόγια να σπάσει τον όποιο τσαμπουκά των Τσέχων και να μπει στη θέση του οδηγού.

Όσο για τον Σεμέδο θα διαφωνήσω με τα διθυραμβικά σχόλια που διάβασα στο σύνολο του Τύπου.

Δεν το συζητάμε ότι είναι καλός και δυναμικός στόπερ και ο σωματότυπός του τον βοηθά να έχει ηγετικό ρόλο στην ομάδα.

Στην Τσεχία, πάντως, είδα δύο αδύνατα σημεία. Το πρώτο όταν ο αντίπαλος παίζει με τη μπάλα κάτω και είναι επιδέξιος και γρήγορος ντριμπλέρ (στη φάση του 38 που ο Σα εξουδετέρωσε το σουτ του Τσέρμακ) και το δεύτερο στις τοποθετήσεις του σε κάποια στημένα. Θυμηθείτε την αντίδρασή του στο δοκάρι μετά από το τσαφ του Γκιγιέρμε.

Στην επανάληψη ο Πορτογάλος ήταν ανεβασμένος και σαφώς έχει περιθώρια βελτίωσης. Η λογική λέει ότι θα ενισχύσει τον Ολυμπιακό και πολλά θα εξαρτηθούν από το ποιος θα καθιερωθεί δίπλα του.