Δυνατά έχει αρχίσει να μπαίνει ο ΠΑΟΚ στην ευρωπαϊκή αγορά.

Ο Ιβάν Σαββίδης έπιασε το νόημα και πλέον αξιοποιεί με τον καλύτερο δυνατό τρόπο τις υψηλές γνωριμίες του με κορυφαίους ατζέντηδες, δικηγόρους κι όχι μόνο…

Το παράδειγμα της πώλησης του Κουλούρη είναι χαρακτηριστικό.

Δεν υπήρχε περίπτωση ούτε μία στο εκατομμύριο να γίνει τέτοιο deal αν το αφεντικό του ΠΑΟΚ δεν βρισκόταν στο καλό πελατολόγιο της Ευρώπης.

Γι’ αυτό, άλλωστε, πούλησε τον Πρίγιοβιτς τόσο ακριβά. Δεν ήταν μόνο η ρήτρα του Σέρβου.

Για τον Κουλούρη, λοιπόν, ο ΠΑΟΚ θα εισπράξει 3,3 εκατ. ευρώ και θα έχει ποσοστό μεταπώλησης 15%.

Για έναν παίκτη που δεν έπαιζε στον ΠΑΟΚ κι έφτιαξε το όνομά του από τον Ατρόμητο.

Σκεφτείτε ο Ελληνας φορ να ήταν βασικός στον Δικέφαλο που κατέκτησε το νταμπλ.

Σαφώς ο 23χρονος παίκτης βγήκε πρώτος σκόρερ, αλλά είναι διαφορετικό να αγωνίζεται κάποιος στον Ατρόμητο απ’ ότι στον ΠΑΟΚ η, τον Ολυμπιακό.

Αυτό σημαίνει ότι οι ΠΑΟΚ έχει ξεφύγει πια από τα ελληνικά σύνορα, παρακολουθείται στενά από τα μεγάλα γραφεία μάνατζερ και είναι πιο εύκολο να αγοράσει και να πουλήσει καλούς παίκτες.

Μεγάλο ρόλο παίζουν και τα υψηλά συμβόλαια που έχουν οι περισσότεροι ποδοσφαιριστές.

Προσωπικά διαφωνώ με αυτή την πολιτική, αλλά σε αυτό το κομμάτι ο Σαββίδης στρώνει όπως κοιμάται. Είμαι σίγουρος ότι σιγά σιγά θα το αλλάξει.

Το ελληνικό ποδόσφαιρο δεν σηκώνει τόσο παχυλά συμβόλαια.

Να είσαι, για παράδειγμα, στόπερ και να παίρνεις κοντά στο 1,5 εκατ. ευρώ. Δεν γίνεται. Έτσι κονόμησε ο Βαρέλα. Από το συμβόλαιο του Χατσερίντι και πάει λέγοντας…

Να είναι ο ΠΑΟΚ κάθε χρόνο στο Τσάμπιονς Λιγκ να το καταλάβω. Όχι όμως τέτοια νούμερα μόνο για το πρωτάθλημα και το κύπελλο.

Η πώληση του Κουλούρη, πάντως, στέλνει το μήνυμα σε όλους τους παίκτες ότι ανά πάσα στιγμή μπορεί να αλλάξει η ζωή τους.

Ειδικά αν ανήκουν σε κλαμπ όπως ο ΠΑΟΚ με διασυνδέσεις στο εξωτερικό.

Ο Πασχαλάκης, ο Λημνιός, ο Πέλκας, ο Γιαννούλης, ο Λάμπρου, ο Ακπομ, ο Σφιντέρκι έχουν ήδη καταγραφεί στις λίστες των ξένων ατζέντηδων και κανένας δεν μπορεί να ξέρει τι ξημερώνει.

Ακόμα και γι’ αυτή την μεταγραφική περίοδο…