Μία από τις πιο εύκολες νίκες της σεζόν κατέκτησε  απόψε ο ΠΑΟΚ στο ΟΑΚΑ κι έκανε ένα ακόμα σημαντικό βήμα για να στεφθεί πρωταθλητής μετά από 34 χρόνια.

Ο Παναθηναϊκός αποδείχθηκε πολύ λίγος για να φρενάρει τον ΠΑΟΚ και να του σπάσει το αήττητο.

Η διαφορά επιπέδου των δύο ομάδων ήταν πολύ μεγάλη. Και ως σύνολα και ατομικά.

Κι αν ο Ζαμπά δεν είχε αποβληθεί, αυτός ο Παναθηναϊκός δεν θα φαινόταν στο γήπεδο.

Δεν μπορούσε, άλλωστε, να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις του αγώνα, διότι ο ΠΑΟΚ έκανε ό,τι ήθελε.

Ο Δικέφαλος προηγήθηκε με το καλημέρα και ουσιαστικά ήταν καβάλα στο άλογο μέχρι το φινάλε.

Έτσι όπως εξελίχθηκε ο αγώνας πιο πιθανό ήταν ο ΠΑΟΚ να πετύχει κι άλλο γκολ, παρά το τριφύλλι που περιορίστηκε σε ατομικές προσπάθειες.

Ο ΠΑΟΚ είναι μια ομάδα συμπαγής που ξέρει τι θέλει στον αγωνιστικό χώρο και πώς να το πάρει.

Δεν είναι τυχαίο ότι ακόμα δεν έχει γνωρίσει την ήττα. Αυτό οφείλεται στην ομοιογένειά του και την ποιότητα των παικτών του.

Δεν δίνει χώρο στον αντίπαλο, ελέγχει τον ρυθμό και μπορεί να κτυπήσει ανά πάσα στιγμή.

Μιλάμε για μια καλοκουρδισμένη μηχανή που οι παίκτες ξέρουν τον ρόλο τους και όλοι μαζί υπηρετούν πρώτα την ομάδα.

Κάποτε ο ΠΑΟΚ έχανε από τα… Τέμπη και φέτος είναι τόσο δυνατός που δεν καταλαβαίνει τίποτα και κανέναν.

Ο Παναθηναϊκός, βέβαια, είναι πεσμένος, αλλά δεν παύει να είναι ένας μεγάλος αντίπαλος κι έτσι τον αντιμετώπισε ο Δικέφαλος. Με σοβαρότητα. Γι’ αυτό και κέρδισε χωρίς να ανησυχήσει ιδιαίτερα.

Έχει πια τη νοοτροπία του νικητή και τρομερή αυτοπεποίθηση.

Ο Παναθηναϊκός δεν είναι καλά. Η ομάδα δείχνει γυμνή σε έμψυχο υλικό και μοιάζει να μην έχει δυνάμεις. Πιο φρέσκοι ήταν οι μεγαλύτεροι σε ηλικία παίκτες του ΠΑΟΚ.

Ο κόσμος των πρασίνων έκανε ό,τι μπορούσε για να σπρώξει τους παίκτες, όμως η ανωτερότητα των Θεσσαλονικέων ήταν εμφανής και το αποτέλεσμα δικαιότατο.