Δεν το συζητάμε ότι ο κανονικός Παναθηναϊκός την έχει την Αρμάνι και, μάλιστα, εύκολα.

Δυστυχώς, όμως, οι παίκτες του τριφυλλιού δεν έχουν ψυχολογία και γι’ αυτό έχασαν το παιχνίδι.

Ο Καλάθης ήταν κάτι παραπάνω από συγκινητικός, αλλά μόνος του. Είναι άνθρωπος κι όχι ρομπότ.

Αν υπήρχε ένας ακόμα …μισός Καλάθης ο Παναθηναϊκός θα μπορούσε να γυρίσει το ματς.

Τρεις φορές έφτασε σε απόσταση ενός τρίποντου, αλλά δεν τα κατάφερε να πάρει τη νίκη που την είχε μεγάλη ανάγκη.

Το θέμα είναι ότι ο Παναθηναϊκός έμπλεξε για τα καλά.

Οπωσδήποτε υπάρχουν ακόμα πολλά παιχνίδια για να γυρίσει την κατάσταση, αλλά θα είναι δύσκολο.

Και γιατί δεν παίζει μόνος του και γιατί ουδείς μπορεί να ξέρει αν ο Πιτίνο έχει το μαγικό ραβδάκι.

Προσωπικά πρώτα θα περιμένω την επίσημη ανακοίνωση των πρασίνων και μετά θα τοποθετηθώ.

Αυτό που ενδιαφέρει τον κόσμο του Παναθηναϊκού είναι ότι ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος δεν κάθεται με σταυρωμένα τα χέρια και κάνει ό,τι μπορεί για να κρατήσει την ομάδα όρθια.

Ρίχνει μια ζαριά με τον Αμερικάνο Θρύλο της προπονητικής κι ό, τι κάτσει.

Σημασία έχει να ασχολείται κι όχι να τα περιμένει από τους άλλους.

Ο Γιαννακόπουλος, λοιπόν, πρώτα απ’ όλα και πάνω απ’ όλα είναι οπαδός και βάζει πλάτη ελπίζοντας να κάνει τη διαφορά και σιγά σιγά η ομάδα να πάρει τα πάνω της.

Στην περίπτωση του Πιτίνο δεν τίθεται θέμα αν είναι καλός η, κακός, αλλά αν η φιλοσοφία του και η κουλτούρα του ταιριάζουν με τον Παναθηναϊκό. Θα δείξει…