Όταν μέσα στο καμίνι του Καραϊσκάκη έχουν λυγίσει μεγαθήρια όπως η Ρεάλ, η Γιουβέντους, η Λίβερπουλ, η Γιουνάιτεντ, η Άρσεναλ, η Ατλέτικο και η Ντόρτμουντ, πώς να γλιτώσει η Μίλαν από έναν Ολυμπιακό που την περασμένη Πέμπτη το βράδυ «έτρωγε σίδερα»;

Σαφώς η ιταλική ομάδα δεν είναι αυτή που ήταν κάποτε, όμως δεν παύει να έχει μια πολύ βαριά φανέλα, ένα τεράστιο όνομα. Γι’ αυτό και η νίκη–πρόκριση του Ολυμπιακού στους «32» του Γιουρόπα Λιγκ ήταν ιστορική. Επειδή ακριβώς γονάτισε και τη Μίλαν των 7 Πρωταθλητριών- Τσάμπιονς Λιγκ, των 2 Κυπελλούχων, των 3 Διηπειρωτικών, του 1 Παγκοσμίου κυπέλλου συλλόγων και των 5 Σούπερ Καπ Ευρώπης!!!

Ο κόσμος του Ολυμπιακού ξέσπασε, διότι είχε πολύ καιρό να πανηγυρίσει τέτοια μεγάλη επιτυχία. Και ήρθε σε μια δύσκολη περίοδο που η ομάδα έχει δεδομένο πρόβλημα στο σκοράρισμα κι αυτό της έχει κοστίσει να βρίσκεται τόσο πίσω από τον ΠΑΟΚ στο πρωτάθλημα.

Αυτό το 3-1 σε βάρος της Μίλαν ουσιαστικά ήταν μια απάντηση του Ολυμπιακού στον ίδιο του τον εαυτό. Ότι η ομάδα του έχει ρίξει δουλειά από το καλοκαίρι και βαδίζει σε σωστό δρόμο.

Κι επειδή οι περισσότεροι παίκτες μόλις πριν από λίγους μήνες φόρεσαν αυτή τη φανέλα λογικό είναι να χρειάζεται χρόνος για να χτιστούν τα θεμέλια μιας ομάδας που θα συνδυάζει το θεαματικό ποδόσφαιρο με το θετικό αποτέλεσμα.

Για τον Μαρτίνς, τους παίκτες και τη διοίκηση με αυτή την πρόκριση «σώθηκε» η χρονιά και είναι η καλύτερη ντόπα για τη συνέχεια. Ακόμα και αν ο Ολυμπιακός δεν καταφέρει να πάρει το πρωτάθλημα. Γιατί; Διότι απέδειξε τις τεράστιες δυνατότητες που έχει σαν ομάδα.

Δεν απέκλεισε τη Λαμία και τα Γιάννενα. Τη Μίλαν «καθάρισε». Ένας Ολυμπιακός με πολλούς τραυματισμούς, με θέμα στο γκολ και με μια άμυνα που σε κάθε ματς δέχεται τέρμα.

Κι όμως οι παίκτες βρήκαν τα ψυχικά αποθέματα να κοιτάξουν τους αντιπάλους τους στα μάτια, να τους παίξουν στα ίσα και να τους κερδίσουν αντρίκεια. Αυτές οι νίκες δεν έρχονται τυχαία. Κι ειδικά όταν βάζεις τρία γκολ και χάνεις άλλα τόσα.

Κάποτε ο Ολυμπιακός ήταν της σφαλιάρας στην Ευρώπη. Έχανε κι από τα «τσίρκουλα». Σιγά σιγά, όμως, άρχισε να ψηλώνει κι έφτασε στο σημείο να μην φοβάται καμιά ομάδα. Όπως και να την λένε, όσο μεγάλη κι αν είναι.

Η Μίλαν δεν ήταν έτοιμη για έναν τόσο παθιασμένο και αποφασισμένο Ολυμπιακό. Οι Ιταλοί είχαν την αίσθηση ότι κουτσά στραβά θα τη βγάλουν και θα συνεχίσουν στην Ευρώπη. Και την πάτησαν γιατί οι «ερυθρόλευκοι» το πίστευαν βαθιά μέσα τους ότι είναι ικανοί γι’ αυτό το μικρό θαύμα.

Και πάνω σε αυτό το μεγάλο αποτέλεσμα θα πρέπει να πατήσουν και να ετοιμάσουν την επόμενη ημέρα. Να γίνουν οι απαραίτητες μεταγραφές, αλλά με κινήσεις ουσίας και όχι εντυπωσιασμού και οι προπονητής να διαχειριστεί πιο σωστά το υπάρχον έμψυχο υλικό που είναι πολύ δυνατό για τα ελληνικά δεδομένα.

Η στήριξη του κόσμου είναι δεδομένη. Άλλες εποχές οι οπαδοί θα ζητούσαν επιτακτικά το πρωτάθλημα. Μετά, όμως, από τόσους συνεχόμενους τίτλους αυτό που τους ενδιαφέρει περισσότερο είναι να βλέπουν μπάλα υψηλού επιπέδου και να ζουν θριάμβους σαν αυτόν επί της Μίλαν.