Το ποδόσφαιρο είναι στιγμές. Στο τέλος του αγώνα ο Γαλανόπουλος φέρθηκε επιπόλαια και από το φάουλ που έκανε η ομάδα του γνώρισε μία ακόμη ήττα στους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ.

Η ΑΕΚ είναι η πρώτη ελληνική ομάδα που ολοκληρώνει τους αγώνες της σε όμιλο του Τσάμπιονς Λιγκ χωρίς να πάρει ούτε μία ισοπαλία…Και η μοναδική στη φετινή διοργάνωση που έχασε και στα έξι ματς!

Καταλαβαίνω την απογοήτευση των παικτών της ΑΕΚ, όμως δεν τους άξιζε ούτε ο βαθμός που για λίγο να τον κατακτούσαν.

Κι αυτό το λέω διότι η Μπενφίκα δεν φόρτσαρε ιδιαίτερα. Καμία σχέση με την ομάδα που είδαμε στους δύο αγώνες με τον ΠΑΟΚ.

Κι όμως οι Πορτογάλοι, που πολλές φορές σφυρίχτηκαν από τους οπαδούς τους, είχαν δοκάρια κι αρκετές χαμένες ευκαιρίες στο δεύτερο ημίχρονο.

Εύλογο το ερώτημα που προκύπτει. Πώς θα  απαντούσε η ΑΕΚ αν η Μπενφίκα καιγόταν για το ματς και έπαιζε διαφορετικά; Κάπως άλλαξε καλύτερα και πιο γρήγορα τη μπάλα μετά το 65 και η Ενωση έχασε την ισορροπία της στην άμυνα. Και πάλι καλά που ηττήθηκε μόνο με 1-0…

Αποδεκτό ότι η ΑΕΚ ήθελε πάση θυσία έστω τον ένα βαθμό, όμως η εικόνα της θύμισε ομαδούλα που ξέρει να παίζει μόνο πίσω από τη μπάλα. Αντιποδόσφαιρο.

Ειδικά στο πρώτο ημίχρονο η Ενωση δεν βλεπόταν. Ούτε δυο πάσες της προκοπής μπορούσε να αλλάξει κι αυτό διότι δεν είχαν ξαναπαίξει μαζί Γαλανόπουλος, Μοράν και Τσόσιτς.

Ο τελευταίος είχε καλές σκέψεις, αλλά έκανε πολλά λάθη. Ο Κλωναρίδης ήταν εκτός ματς και ο Μπογέ έκανε τα δικά του, οπότε η Ενωση περιορίστηκε σε καθαρά παθητικό ρόλο. Ευτυχώς που οι γηπεδούχοι δεν κτύπησαν το ματς.

Η Μπενφίκα ξύπνησε μετά την ευκαιρία του Τσόσιτς και στο τελευταίο ημίωρο φάνηκαν οι αδυναμίες της Ενωσης στην αμυντική λειτουργία.

Κι επιθετικά, όμως, δεν μπόρεσε να κάνει κάτι, παρά το γεγονός ότι ο Γιαννιώτας είχε διάθεση και ο Μάνταλος έδειξε ικανός να οργανώσει το παιχνίδι. Δεν τον πήγε, όμως, η ροή του ματς.

Η πορτογαλική ομάδα έχει βαριά κορμιά στο κέντρο της άμυνας και έχει θέματα όταν πιεστεί, κάτι που είδαμε στον αγώνα της Αθήνας.

Αλλά η ΑΕΚ επέλεξε να παίξει φουλ αμυντικό ποδόσφαιρο κι ουσιαστικά πρόσφερε το ματς στο πιάτο στους αντιπάλους της.