Η τρίτη ομάδα που θα διεκδικούσε το πρωτάθλημα μετά τον ΠΑΟΚ και τον Ολυμπιακό θα ήταν ο Παναθηναϊκός αν ξεκινούσε τη σεζόν χωρίς τους -6 βαθμούς.

Και μιλάμε για έναν Παναθηναϊκό με το χαμηλότερο μπάτζετ της ιστορίας του, τους μισούς παίκτες του να προέρχονται από τις ακαδημίες του και τους άλλους μισούς να έχουν θέση βασικών ελλείψει άλλων.

Διότι, μεταξύ μας, σε άλλες εποχές αυτοί οι ποδοσφαιριστές δεν θα βρίσκονταν ούτε καν στις αποστολές του «τριφυλλιού».

Μετά από 12 αγωνιστικές οι «πράσινοι» έχουν χάσει μόνο στην Τούμπα και στα δύσκολα παιχνίδια σε Τρίπολη, Καραϊσκάκη και Χαριλάου κατάφεραν να μείνουν ανίκητοι. Απόδειξη ότι ο φετινός Παναθηναϊκός έχει μέταλλο.

Κι εδώ ακριβώς θέλω να σταθώ. Ότι οι παίκτες που κλήθηκαν να σηκώσουν το βάρος της φανέλας έχουν συνειδητοποιήσει πλήρως τι σημαίνει Παναθηναϊκός και ανταποκρίνονται.

Διαφωνώ με τα διθυραμβικά σχόλια για το επίπεδο του ποδοσφαίρου που παίζει, όμως είναι αναμφισβήτητο γεγονός ότι αυτή η ομάδα δείχνει χαρακτήρα. Με τον Αρη, για παράδειγμα, ο Παναθηναϊκός ήταν μέτριος.

Είχε τον πρώτο ρόλο, διότι του το επέτρεψαν οι κίτρινοι, το κέντρο του δεν δούλεψε σωστά, όμως βρήκε τον τρόπο να ισοφαρίσει, γιατί οι παίκτες του έβγαλαν ενέργεια και τα έδωσαν όλα μέχρι το τελευταίο σφύριγμα.

Ο Παναθηναϊκός έχει τη νοοτροπία του νικητή και παίζει με αυτοπεποίθηση.

Κι αυτό είναι έργο Δώνη, ο οποίος εργάζεται στο Κορωπί από το πρωί μέχρι το βράδυ και έχει ρίξει το βάρος του στο πώς θα μάθει τους παίκτες του – ειδικά τους νέους- να παίζουν σύγχρονο ποδόσφαιρο. Γι’ αυτό και τους έχει κερδίσει.

Πιο πολύ τον ενδιαφέρει να διδάξει σωστά τους παίκτες του, παρά το αποτέλεσμα. Όχι ότι δεν θα στενοχωρηθεί στην ήττα, όμως προέχει να χτιστούν γερά θεμέλια για τη δημιουργία μιας υγιούς ομάδας, η οποία θα παίζει γρήγορα, απλά, σε βάθος και με την κατοχή της μπάλας.

Με εξαίρεση την Τούμπα και το ντέρμπι με τον Ολυμπιακό στα υπόλοιπα 10 ματς το «τριφύλλι» είχε τη μπάλα στα πόδια του περισσότερο από τους αντιπάλους του, διότι αυτό αρέσει στον Δώνη.

Έναν προπονητή που αν τον προσέξετε θυμίζει πολύ συναδέλφους του στο μπάσκετ. Είναι συνεχώς όρθιος και δίπλα στην γραμμή του πλαγίου άουτ δεν κάνει άλλη δουλειά από το να μιλάει στους παίκτες του. Τους επιβραβεύει για τις ωραίες ενέργειές τους, τους εμψυχώνει και τους ηρεμεί όταν διαπιστώνει ότι πέφτει η ψυχολογία τους και τους δίνει οδηγίες μόλις κρίνει ότι επιβάλλεται να αλλάξει τακτική και σχηματισμό.

Ο 50χρονος τεχνικός έχει αποκτήσει πια μεγάλη εμπειρία στους πάγκους και έχει την άνεση να αλλάζει πολλά κατά τη διάρκεια ενός αγώνα. Στο «Κλεάνθης Βικελίδης τροποποίησε τουλάχιστον τρεις φορές το σύστημα, μέχρι και θέσεις άλλαξε σε παίκτες, όπως τον σκόρερ Τάσο Χατζηγιοβάνη, ο οποίος στα τελευταία 10-15 λεπτά αγωνίστηκε ως δεξί μπακ-χαφ.

Αυτός ο Παναθηναϊκός είναι δημιούργημα του Γιώργου Δώνη, ο οποίος ζει το όνειρό του και βαθιά μέσα του πιστεύει ότι η ομάδα έχει μέλλον. Με δύο προϋποθέσεις, όμως.

Η διοίκηση να είναι συνεπής στις υποχρεώσεις της και ο κόσμος να συνεχίσει να στηρίζει χωρίς να ζητά επιτακτικά τίτλους αγχώνοντας τους παίκτες. «Όλα θα γίνουν στην ώρα τους» είναι το μότο του Ελληνα τεχνικού και με αυτή την φιλοσοφία πορεύονται όλοι στο ποδοσφαιρικό τμήμα.

Ο Παναθηναϊκός ανεβαίνει τα σκαλιά ένα–ένα με στόχο να φτάσει στην κορυφή όταν θα είναι έτοιμος σε όλους τους τομείς.