Εδώ που τα λέμε δεν είναι κι εύκολο να χάσεις ένα τέτοιο παιχνίδι από αυτή την ομάδα της Εσθονίας.

Κι όμως η εθνική μας τα κατάφερε. Δεν με απασχολεί αν το ματς ήταν αδιάφορο – που δεν ήταν – αν ο προπονητής έκανε πειράματα η, τι λέει η στατιστική.

Εγώ ξέρω ότι η Ελλάδα γνώρισε την ήττα από έναν αντίπαλο που απόψε γύρισε το ποδόσφαιρο πολλά χρόνια πίσω.

Ακούω και διαβάζω γι’ αυτό το πολύ καλό ρόστερ της εθνικής. Που είναι, βρε παιδιά, κι εγώ δεν το βλέπω;

Με εννέα αλλαγές σε σχέση με το προηγούμενο παιχνίδι ξεκίνησε το ματς ο Αναστασιάδης και η εθνική ταλαιπωρούσε τη μπάλα. Έπαιζε, έπαιζε, έπαιζε και ουσία μηδέν.

Αφήνω στην άκρη τους αριθμούς, την κατοχή κι άλλες τέτοιες αηδίες.

Η σκληρή αλήθεια είναι ότι δεν έχουμε καλούς εξτρέμ και φορ. Πάσχουμε. Κι οι ποιοτικοί μεσοεπιθετικοί είναι μετρημένοι στα δάχτυλα του ενός χεριού.

Γι’ αυτό και δεν ξέρουμε να δημιουργήσουμε παιχνίδι, φάσεις και να σκοράρουμε. Υστερούμε. Είμαστε λίγοι.

Οι διεθνείς είχαν διάθεση, ήθελαν να φτάσουν σε μια δεύτερη σερί νίκη, πίεσαν τους Εσθονούς, όμως δεν ήταν αποτελεσματικοί.

Και γενικά η εθνική έχει χάσει και τη δύναμή της από τα στημένα.

Διότι αν περιμένουμε από ορθολογική ανάπτυξη παιχνιδιού κλάφτα Χαράλαμπε…

Ο Άγγελος είναι καινούργιος στην ομάδα και έχει κάθε δικαίωμα να κάνει τους πειραματισμούς του.

Το κοουτσάρισμά του, όμως, δεν μου άρεσε. Πριν το ματς μίλησε για σύγχρονο ποδόσφαιρο και με τους Εσθονούς έβαλε τρία αμυντικά χαφ!

Χάθηκαν οι παίκτες να ξεκινούσε κι έναν κλασικό μεσοεπιθετικό;

Κανονικά η εθνική σε αυτά τα ματς έπρεπε να παίζει με έναν κόφτη και δίπλα του ένα 8άρι. Τέλος πάντων.

Και κάτι άλλο. Αυτή η αλλαγή με τον Τοροσίδη, αν δεν έγινε για να συμπληρώσει ο παίκτης τις 100 συμμετοχές, ποιος ο λόγος να παίξει στο δεύτερο ημίχρονο σε αγώνα δοκιμών;

Από τον Τοροσίδη περιμένεις να κάνεις παιχνίδι με δύο και τρεις σέντρες;

Όσο για τον Καρέλη, πώς το παιδί να πάει καλά όταν στον ΠΑΟΚ είναι εκτός αποστολής;