Η μεγάλη ομάδα φαίνεται στα δύσκολα. Και μετά την τρίτη περίοδο που ο Παναθηναϊκός ανέβασε ταχύτητα κι έπαιξε σκληρή άμυνα ο Ολυμπιακός έμεινε από καύσιμα.

Η ομάδα του Μπλατ δεν μπόρεσε να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις του αγώνα και υπέκυψε φυσιολογικά.

Ξεκίνησα από τον Ολυμπιακό, διότι ήταν καλύτερος στο πρώτο ημίχρονο και με τον Μπλατ έχει δείξει ότι μπορεί να παίξει διαφορετικό μπάσκετ.

Πιο ελεύθερο και γρήγορο και με τον Σπανούλη σε άλλον ρόλο.

Και η αλήθεια είναι ότι κυρίως στο δεύτερο δεκάλεπτο οι ερυθρόλευκοι ήταν πιο ομάδα στο παρκέ και απόλυτα φυσιολογικά ήταν συνέχεια μπροστά στο σκορ.

Ο Παναθηναϊκός δεν βρήκε τα πατήματά του, είχε πολύ άγχος και έναν εκνευρισμό που τον επηρέασε σε μεγάλο βαθμό.

Το σκηνικό, όμως, άλλαξε στο τρίτο δεκάλεπτο με τον αφηνιασμένο Αντετοκούνμπο να κάνει πράματα και θαύματα (αμυντικά και επιθετικά) και τον Λεκαβίτσιους να μοιράζεται με τον Καλάθη τον ρόλο του ηγέτη.

Στον Ολυμπιακό είχαν ετοιμαστεί να αντιμετωπίσουν τον Λάνγκφορντ που με 4 φάουλ έμεινε από νωρίς στον πάγκο και ο Λεκαβίτσιους είχε διπλή αποστολή.

Ο Λιθουανός ήταν τρομερός και αποθεώθηκε από τον κόσμο.

Έτσι, το τριφύλλι όχι μόνο ροκάνισε την διαφορά των 9 πόντων, αλλά πέρασε μπροστά ακόμα και με 10 πόντους.

Η άμυνά του ήταν για σεμινάριο, έβγαλε τρομερό πάθος και επιθετικά είχε πολλές λύσεις.

Στο δεύτερο μισό του ματς ο Παναθηναϊκός επικράτησε με 52-32. Το σκορ τα λέει όλα για την εικόνα των δύο ομάδων.

Ο Ολυμπιακός έχασε την αυτοσυγκέντρωσή του και απλά παρακολουθούσε. Ο μόνος που πολεμούσε ήταν ο Πρίντεζης. Πολύ καλός με 26 πόντους.

Ο Παπανικολάου δεν μπήκε στο ματς, ο Μάντζαρης καθηλώθηκε στον πάγκο, αν και δεν υπήρχε ο Στρέλνιεκς, ο Σπανούλης λίγα πράγματα και ο Μιλουτίνοφ έκανε ό,τι μπορούσε αλλά δεν αγωνίστηκε όσο θα έπρεπε…

Από τις μεταγραφές βοήθησε μόνο ο Τίμα με τα 5/6 τρίποντα που σημείωσε. Κανείς άλλος…