Αδιάφορα υποδέχθηκε ο κόσμος του Παναθηναϊκού την ανακοίνωση του Αλαφούζου για την συμφωνία του με την “Pan Asia”.

Κι αυτό για δύο λόγους. Ο πρώτος είναι ότι η ομάδα πάει καλά και αρέσει στους οπαδούς να βλέπουν τους πιτσιρικάδες να παίζουν ωραία μπάλα και ο δεύτερος ότι ουδείς έχει εμπιστοσύνη στον Αλαφούζο.

Και πώς να έχει όταν ο μεγαλομέτοχος άλλα λέει τη μία κι άλλα την άλλη.

Υποτίθεται ότι το deal με τους Ασιάτες θα είχε ολοκληρωθεί το πολύ τέλος Ιουνίου.

Έχει φτάσει ο Οκτώβριος και στην ΠΑΕ ακόμα δεν έχουν δει το χρώμα του χρήματος από τους ξένους “επενδυτές”.

Προσωπικά δεν μου λέει τίποτα η ανακοίνωση του Αλαφούζου, γιατί δεν ξεκαθαρίζεται αν η “Pan Asia” θα πάρει μετοχές προσωπικές του η, της εταιρίας του και πότε ακριβώς.

Συν ότι ουσιαστικά ανοίγει την πόρτα σε οποιονδήποτε θέλει να επενδύσει και να μπει στην ΠΑΕ. 

Μια ιστορία που λίγο πολύ θυμίζει την πολυμετοχικότητα με Βαρδινογιάννη, Βγενόπουλο, Πατέρα, Γιαννακόπουλο και σία.

Από τα μέχρι τώρα δεδομένα προκύπτει ότι αυτός ο Παϊρότζ Πιεμπονγκσάντ περισσότερο θα είναι συνέταιρος του Αλαφούζου παρά ο αυριανός εκπρόσωπος των ιδιοκτήτριας εταιρίας.

Μη σας πω ότι και οι δύο αναζητούν τρίτη λύση και θα τους έρθει κουτί αν εμφανιστεί π.χ ένας Γιαννακόπουλος για να πάρει την κατάσταση στα χέρια του.

Το σίγουρο είναι ότι ο Αλαφούζος όχι μόνο δεν φεύγει, όπως έλεγε σε υψηλούς τόνους, αλλά παραμένει αφεντικό.

Μέχρι τώρα, πάντως, δείχνει οικονομική συνέπεια στις υποχρεώσεις της ΠΑΕ.

Κι ασφαλώς αυτό είναι και το πιο σημαντικό. Κυρίως για τους παίκτες που πέρυσι τράβηξαν πολλά. Αυτό, άλλωστε, πληρώνει φέτος η ομάδα βαθμολογικά.

Όσον αφορά την “Pan Asia” δύο πράγματα έχει να κάνει. Να βάλει τα πρώτα χρήματα και να εξηγήσει στον κόσμο του Παναθηναϊκού τι ακριβώς θέλει να κάνει.

Διότι ξέραμε για 47 εκατ. ευρώ, για Βοτανικό και ένα σωρό άλλα σχέδια και προς το παρόν δεν βλέπουμε τίποτα.

Μόνο μια ανακοίνωση του Αλαφούζου και χωρίς οι Ασιάτες να έχουν πάρει το πράσινο φως από την Επιτροπή Επαγγελματικού Αθλητισμού. Όπως έγινε πριν λίγες μέρες στις περιπτώσεις του ΟΦΗ και του Ηρακλή με τους Μπούση και Παπαδόπουλο αντίστοιχα.

Γνωρίζω ότι αυτός ο Παϊρότζ Πιεμπονγκσάντ έχει άλλους μεγάλους επιχειρηματικούς στόχους στην Ελλάδα και προσπαθεί να τους πετύχει μέσω του Παναθηναϊκού. Κι επειδή βλέπει μια μεγάλη καθυστέρηση δεν έχει κανέναν λόγο να βιαστεί με την ΠΑΕ. 

Γι’ αυτό τον Ταϊλανδό τον βολεύει να είναι δεύτερος μετά τον Αλαφούζο.

Διότι αν τα πράγματα έρθουν έτσι που και οι δύο θα έχουν ίδιο ποσοστό μετοχών (υποτίθεται ότι θα κατέχουν από 42,5%), ποιος θα κάνει το κουμάντο;