Την περασμένη εβδομάδα στάθηκα στην αδικαιολόγητη οπισθοχώρηση του ΠΑΟΚ στο Καραϊσκάκη μετά το 0-1.

Απόψε το ίδιο έκανε ο Ολυμπιακός μετά την γκολάρα του Φορτούνη. Κακώς γύρισε πίσω και κατά τη γνώμη μου αυτό πλήρωσε. Οι ερυθρόλευκοι έβαλαν την ΑΕΚ μέσα στην περιοχή τους.

Θα σχολιάσει κάποιος ότι στις καθυστερήσεις ο Φετφατζίδης κλώτσησε την ευκαιρία της χρονιάς. Σωστό.

Κι αυτό, όμως, είναι μέσα στο ποδόσφαιρο.

Εγώ δεν πρόκειται να μείνω σε μια φάση, αλλά στην συνολική εικόνα της ομάδας. Αυτό με ενδιαφέρει.

Μετά το 0-1 ο Ολυμπιακός δεν μου άρεσε, όπως δεν μου άρεσε ο ΠΑΟΚ στο ντέρμπι του Φαλήρου.

Και, μάλιστα, ένας Ολυμπιακός που αγωνίστηκε με άλλη ομάδα στο Μιλάνο και ήταν ξεκούραστος…

Μεγάλη κερδισμένη είναι η ΑΕΚ. Και γιατί ισοφάρισε στο τέλος και γιατί κατάφερε να ανταποκριθεί παρά τα τεράστια προβλήματα που είχε με τραυματισμούς.

Και πριν το ματς και κατά τη διάρκειά του με τις αναγκαστικές αλλαγές των Κλωναρίδη, Γαλανόπουλου.

Βρήκε, όμως, τα ψυχικά αποθέματα να αντιδράσει και εκμεταλλεύτηκε ιδανικά την επιλογή του Ολυμπιακού να παίξει πίσω από τη μπάλα.

Ποιοτικά δεν είδαμε κάτι το ιδιαίτερο. Η ΑΕΚ ξεκίνησε δυνατά, είχε μια πολύ καλή ευκαιρία με τον Λιβάγια ,που εξουδετέρωσε δύσκολα ο Γιαννιώτης, και το δοκάρι του Μπακασέτα.

Σιγά σιγά ο Ολυμπιακός ισορρόπησε, πήρε μέτρα στο γήπεδο και στο φινάλε του ημιχρόνου έχασε την εκπληκτική ευκαιρία με τον Χασάν, ο οποίος έστειλε τη μπάλα στο δοκάρι.

Ο Γκιλιέρμε με τον Καμαρά έπαιξαν για πρώτη φορά μαζί και δεν είχαν χημεία. Πιο πολύ φάνηκε ο Καμαρά, αλλά δημιουργήθηκε κενό στο κουβάλημα της μπάλας.

Γι’ αυτό ο Φορτούνης πολλές φορές κατέβηκε στο κέντρο για να πάρει τη μπάλα.

Είναι ένα σοβαρό θέμα που πρέπει να απασχολήσει τον Μαρτίνς.

Στον χώρο του κέντρου, αν και πάλι ο Σιμόες δεν ήταν ο γνωστός Σιμόες, η ΑΕΚ φάνηκε πιο δυνατή, γιατί οι παίκτες της έπαιξαν με μεγαλύτερο πάθος.

Σημαντική ήταν και η βοήθεια των μπακ, του Χουλτ και του Μπακάκη, αλλά και των Γκάλο, Μπακασέτα στο αμυντικό κομμάτι.

Αντίθετα με τον Ολυμπιακό που σε αρκετές περιπτώσεις οι Τσιμίκας, Ομάρ έπαιζαν μόνοι τους.

Στην επανάληψη ο Ολυμπιακός ξεκίνησε να πατάει καλύτερα κι όταν μπήκε μπροστά στο σκορ έπρεπε να διαχειριστεί διαφορετικά τον αγώνα.

Η ΑΕΚ είχε κούραση από την Ευρώπη, προβλήματα και έπρεπε να την κρατήσει μακριά από την εστία του.

Άρα, χρειαζόταν κυκλοφορία σε όλο το γήπεδο και παίκτες που μπορούν να κρατήσουν μπάλα και γενικά να παγώσουν τον ρυθμό του αγώνα, όπως ο Φετφατζίδης. Έπρεπε να μπει νωρίτερα.

Κι όμως ο Ολυμπιακός έδειξε να φοβάται, έχασε τις περισσότερες προσωπικές μονομαχίες στον άξονα, έκανε πολλά λάθη κυρίως λόγω άγχους και επέλεξε να κλειστεί στην άμυνά του.

Άλλο που δεν ήθελε η ΑΕΚ, οι παίκτες της οποίας έτρεξαν πολύ και έκαναν ό,τι μπορούσαν. Είχαν την σαφή υπεροχή, κέρδισαν πολλά φάουλ, όμως δεν απείλησαν ιδιαίτερα. Μέχρι την κεφαλιά του Μπακασέτα.

Ο Ουζουνίδης αναγκάστηκε να χρησιμοποιήσει και τον Μοράν, που μέχρι πρότινος ήταν να φύγει, ενώ  επιστρατεύτηκε και ο Μπογέ, ο οποίος έδειξε πολύ καλά στοιχεία.  

Ο Χριστοδουλόπουλος ήταν εκτός ντέρμπι. Κακώς αποδοκιμάστηκε γιατί πέρυσι πρόσφερε πολλά στην ΑΕΚ.

Ο δε Φορτούνης σε κάθε ματς γίνεται αλλαγή. Σα να μην έχει δυνάμεις να βγάλει ένα παιχνίδι ολόκληρο…