Ο Μαρτίνς, ο Ολυμπιακός ως Οργανισμός και ο κόσμος του πρέπει να στηρίξουν τον Ανδρέα Γιαννιώτη.

Δεν υπάρχει τερματοφύλακας στο διεθνές ποδόσφαιρο που να μην κάνει λάθος. Μικρό η, μεγάλο. Αυτό είναι νόμος.

Ο καθένας μπορεί να αντιληφθεί την ψυχολογική κατάσταση του Γιαννιώτη, ο οποίος θεωρεί τον εαυτό του υπεύθυνο για την ήττα της ομάδας του.

Όπως αισθανόταν ο Πασχαλάκης για την χοντρή γκάφα που είχε κάνει με την Μπενφίκα.

Το θέμα με τον 26χρονο ερυθρόλευκο γκολκίπερ είναι να μην τον πάρει από κάτω. 

Αυτό που επιβάλλεται να κάνει είναι να δει πολλές φορές τη φάση, έτσι ώστε να του γίνει βίωμα ότι ο τερματοφύλακας ποτέ δεν πρέπει να υποδέχεται τη μπάλα με ανοιχτά πόδια.

Ακόμα και στην πιο εύκολη φάση. Κι ας έρχεται πάνω του η μπάλα σβηστά. Ποτέ δεν ξέρεις τι μπορεί να πάθεις.

Όπως οι γυναίκες οφείλουν να κάθονται με τα πόδια κλειστά (άλλο τι θέλουμε εμείς…) έτσι και οι τερματοφύλακες πρέπει να περιμένουν τη μπάλα.

Από εκεί και πέρα ο Γιαννιώτης θα κριθεί σε βάθος χρόνου.

Το κατανοώ ότι σε αρκετό κόσμο δεν γεμίζει το μάτι, κυρίως λόγω της σωματοδομής του, όμως έχει αρκετά καλά στοιχεία και εννοείται ότι πρέπει να δουλέψει πολύ σκληρά.

Εκτιμώ, πάντως, ότι το πρόβλημα του Μαρτίνς δεν είναι ο Γιαννιώτης η, γενικά η θέση του γκολκίπερ, αλλά το δίδυμο Βούκοβιτς, Μεριά στο κέντρο της άμυνας που είναι βαρύ, τα σκαμπανεβάσματα στην απόδοση του Φορτούνη και το δύσκολο γκολ στα τελευταία ματς.

Η άμυνα του Ολυμπιακού δεν εμπνέει εμπιστοσύνη και έχει πρόβλημα όταν δέχεται πίεση.

Ο δε Φορτούνης είναι πεσμένος μετά τα δύο ματς της εθνικής και γι’ αυτό γίνεται αλλαγή. Κακώς θύμωσε…

Σαφώς το 0-1 από τον ΠΑΟΚ αδικεί τον Ολυμπιακό, όμως αυτό δεν σημαίνει ότι ο Πορτογάλος πρέπει να επαναπαυτεί στις ευκαιρίες που δημιουργήθηκαν και χάθηκαν.

Οι περισσότερες, άλλωστε, ήταν από στημένες φάσεις κι όχι από ανάπτυξη παιχνιδιού και διάσπαση της αντίπαλης άμυνας.

Ο Ολυμπιακός πρέπει να διορθώσει αρκετά πράγματα στο παιχνίδι του. Και σε πρόσωπα, ίσως και στον σχηματισμό. Το 4-4-2, για παράδειγμα, φαίνεται να του ταιριάζει καλύτερα, αν και η αξία των παικτών είναι αυτή που οδηγεί τον προπονητή να αποφασίζει το πώς θα παίζει η ομάδα.