Μόνος πρώτος στη βαθμολογία θα ήταν απόψε ο Παναθηναϊκός αν ο Αλαφούζος ήταν συνεπής στις υποχρεώσεις του και δεν έμπλεκε την ομάδα σε περιπέτειες διασύροντάς την μέχρι την ΟΥΕΦΑ.

Έτσι κι αλλιώς αναγκάστηκε να πληρώσει και να ρυθμίσει τις οφειλές του.

Ο Παναθηναϊκός είναι αυτός που τώρα πληρώνει τα περίεργα παιχνίδια του ιδιοκτήτη του.

Ο Δώνης, πάντως, και οι πιτσιρικάδες του τα πάνε μια χαρά και μπράβο τους.

Κέρδισαν και τον ΠΑΣ και μάλιστα με ανατροπή και με το 5 στα 5 απέδειξαν ότι τίποτα δεν είναι τυχαίο.

Η ομάδα είναι καλά δουλεμένη, παίζει γρήγορο και όμορφο ποδόσφαιρο, βγάζει υγεία, ενέργεια, πάθος και αρέσει στον κόσμο.

Διαφορετική, άλλωστε, θα ήταν η εικόνα στις εξέδρες του ΟΑΚΑ αν ο καιρός δεν είχε χαλάσει.

Στο τέλος, πάντως, οι οπαδοί αποθέωσαν προπονητή και παίκτες.

Το σημαντικό από το σημερινό ματς είναι ότι για πρώτη φορά ο Παναθηναϊκός βρέθηκε πίσω στο σκορ, όμως έδειξε ωριμότητα.

Δεν αγχώθηκε, είχε υπομονή στο παιχνίδι του, κυκλοφόρησε τη μπάλα και ισοφάρισε με πολύ ωραίο γκολ του Χατζηγιοβάνη.

Εξαιρετικό ήταν και το τελείωμα του Μακέντα στο 2-1. Ο Ιταλός είχε ανάγκη το γκολ και στο τριφύλλι περιμένουν πολλά από αυτόν τον ποδοσφαιριστή.

Οι πράσινοι ήταν σαφώς ανώτεροι από τους αντιπάλους τους στο μεγαλύτερο διάστημα του αγώνα και στο τέλος πήραν αυτό που τους άξιζε.

Στο τελευταίο τέταρτο ο Δώνης το γύρισε σε πεντάδα στην άμυνα. Όχι γιατί φοβήθηκε τον λίγο ΠΑΣ, αλλά επειδή οι περισσότεροι παίκτες έμειναν από δυνάμεις.

Η ομάδα του Πετράκη δεν μου άρεσε. Έπρεπε να είναι τολμηρή και μετά το 1-0 (για εμένα ήταν φάουλ στον Διούδη) να πάρει τα πάνω της. Έπαιξε με ηττοπάθεια.