Μετάβαση στο περιεχόμενο

ΓΡΑΦΕΙ Ο Γ. ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΗΣ: Σταματήστε να κολυμπάτε στην Γλυφάδα – Έχει ακόμη πίσσα…

Για να καταλάβετε γιατί είμαστε ο λαός της πλάκας, θα σας δώσω ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα που βίωσα εγώ ο ίδιος το περασμένο Σάββατο.

Σας έχω ξαναπεί ότι εδώ και αρκετά χρόνια είμαι χειμερινός κολυμβητής και βάση μου ήταν η Γλυφάδα και συγκεκριμένα κοντά στην πρώτη μαρίνα όπως πάμε για την Βούλα.

Μετά την πετρελαιοκηλίδα ασφαλώς δεν ξαναπήγα, παρά τις ανακοινώσεις των υπεύθυνων(;) ότι οι πολίτες μπορούν πια να ξανακολυμπούν. Δεν είχα εμπιστοσύνη και δικαιώθηκα.

Το περασμένο Σάββατο αποφάσισα να πάω ξανά να κολυμπήσω στην παραλία της Γλυφάδας.

Κι έπαθα σοκ. Η θάλασσα ήταν γεμάτη από χιλιάδες μικροσκοπικά μαύρα κομματάκια κι όταν τα έπιασα στα χέρια μου και τα έτριψα διαπίστωσα ότι ήταν πίσσα!

Κι έβλεπα γύρω μου τον κόσμο να κάνει μπάνιο και τα έχασα. Αναρωτιόμουν: Είναι δυνατόν; Δεν τα βλέπουν;

Ρώτησα, μάλιστα, έναν ηλικιωμένο κύριο, που επίσης είναι χειμερινός κολυμβητής, και η απάντησή του ήταν  η εξής: «Έτσι είναι εδώ. Αλλά τι να κάνω; Πού να πάω; Και στο κάτω κάτω τώρα στα γεράματα δεν με νοιάζει ό,τι και να πάθω».

Εννοείται ότι η άποψή μου είναι διαφορετική. Και για τον ηλικιωμένο, αλλά κυρίως για τα παιδιά που, δυστυχώς, ήταν πολλά και πλατσούριζαν μέσα στην πίσσα!!!

Κι ερωτώ: Πώς είναι δυνατόν η κυβέρνηση και οι δήμοι να ανάβουν το πράσινο φως για τον κόσμο να κολυμπήσει σε αυτές τις θάλασσες καρμανιόλες;

Και ειδικά πώς γίνεται να συμφωνεί η επιστημονική κοινότητα; Δεν μας έλεγαν ότι θα χρειαστούν το λιγότερο δύο χρόνια για να καθαρίσουν;

Τι έγινε τώρα και άλλαξαν γνώμη; Μέχρι και συνεντεύξεις έχουν δώσει.

Αναρωτιέμαι αν γνωρίζουν πώς έχουν τα πράγματα. Διότι αν είναι ενήμεροι, τότε τους χαρακτηρίζω εγκληματίες.

Οι επιστήμονες είναι αυτοί που φώναζαν ότι αυτές οι θάλασσες είναι επικίνδυνες για την υγεία μας.

Τώρα δεν είναι; Σας λέω αυτό που έζησα ο ίδιος, δεν μου το περιέγραψαν. Τα χέρια μου έγιναν μαύρα από την πίσσα.

Και για να σιγουρευτώ κολύμπησα αρκετή ώρα. Η κατάσταση ήταν τραγική.

Να γιατί φωνάζω για τον Ελληνα. Είναι ασόβαρος, ανεύθυνος. Τον νοιάζει μόνο ο εαυτός του κι αυτόν δεν ξέρει πώς να τον ικανοποιήσει και ποιο είναι το συμφέρον του.

Το ξαναλέω. Όλοι μας φταίμε για το ολοκαύτωμα στο Μάτι και τη Ραφήνα.

Δε είναι θέμα μόνο της κυβέρνησης η, της περιφέρειας, της τοπικής αυτοδιοίκησης και των σωμάτων Ασφαλείας.

Είναι θέμα όλων μας. Στο κάτω κάτω εμείς είμαστε το κράτος.

Θρηνούμε για την καταστροφή, τρέχουμε να βοηθήσουμε τις πρώτες ημέρες και μετά πάλι τα ίδια.

Ο ένας κατηγορεί τον άλλον και αποτέλεσμα μηδέν.

Και τα αυθαίρετα όχι μόνο δεν γκρεμίζονται, αλλά ξεφυτρώνουν σαν μανιτάρια.

Ποιοι οικισμοί, σχέδια πόλεως, ανοίγματα δρόμων και κουραφέξαλα; Κουράστηκα τόσα χρόνια να ακούω τα ίδια και τα ίδια.

Από τη στιγμή που κάποιοι τα δίνουν και κάποιοι τα παίρνουν και υπάρχει αυτή η πελατειακή σχέση, ουδέποτε αυτός ο τόπος θα φτιάξει.

Κι αν μία στο εκατομμύριο η πολιτεία αποφασίσει να γκρεμίσει το τάδε αυθαίρετο, ο ιδιοκτήτης του θα κάνει τα πάντα για να το σώσει.

Ξέρει ότι είναι παράνομος, αλλά δεν τον απασχολεί. Γιατί; Διότι είναι και ο διπλανός του, είναι και όλη η Ελλάδα. Γιατί σε αυτόν, αναρωτιέται… Ζει το τώρα και δεν του… καίγεται καρφάκι τι μπορεί να ξημερώσει…

Το Μάτι ισοπεδώθηκε γιατί όλο σχεδόν οικοδομήθηκε άναρχα, οι δρόμοι του είναι στενοί και δεν υπάρχει πρόσβαση στη θάλασσα.

Ο κόσμος εγκλωβίστηκε γιατί δεν υπήρχαν διέξοδοι φυγής…

Αλλά και στην Γλυφάδα οι οικογένειες έχουν πέσει θύματα της εγκληματικής αδιαφορίας(;) όλων αυτών που δυστυχώς κάθονται σε θέσεις που δεν αξίζουν.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ