Και τώρα οι δυο τους. Όπως ήταν αναμενόμενο Παναθηναϊκός-Ολυμπιακός ξανά στους τελικούς για 13η σερί σεζόν.

Με φαβορί τους πράσινους, οι οποίοι κατάφεραν να κερδίσουν όλα τα παιχνίδια τους και δείχνουν σε καλύτερη κατάσταση.

Έχουν και το πλεονέκτημα έδρας, αν και σε αυτό το πολύ υψηλό επίπεδο δεν παίζει και τόσο ρόλο.

Αυτό που πρέπει να ξεκαθαριστεί είναι ότι αυτοί οι αγώνες δεν έχουν καμιά σχέση με το τι έχει γίνει μέχρι τώρα.

Ναι μεν ο Παναθηναϊκός έχει τον πρώτο λόγο, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι ο Ολυμπιακός είναι χαμένος από χέρι και θα παίξει για να βγάλει την υποχρέωση.

Ίσα ίσα που οι ερυθρόλευκοι έχουν πολλούς λόγους να θέλουν τον τίτλο.

Πρώτα για τους ίδιους τους εαυτούς τους και μετά για την ομάδα και τον κόσμο.

Οι τελικοί είναι πρόκληση για τον Ολυμπιακό, διότι η αγωνιστική αστάθειά του εδώ και καιρό δεν επιτρέπει στον κόσμο του να αισιοδοξεί όπως άλλες φορές με μειονέκτημα έδρας.

Εκτιμώ ότι ο Σφαιρόπουλος και οι παίκτες του θα επιδιώξουν το καλύτερο δυνατό και είναι αποφασισμένοι να πουλήσουν πολύ ακριβά το τομάρι τους. Σαν ένα πληγωμένο θηρίο…

Ο Παναθηναϊκός πάει τρένο, έχει τρομερή ψυχολογία και ο στόχος του δεν είναι μόνο να πάρει το πρωτάθλημα, αλλά να καθαρίσει με 3-0.

Ε, αυτό είναι και το επικίνδυνο. Οι πράσινοι πρέπει να βλέπουν κάθε ματς ξεχωριστά και να μην παρασυρθούν από το πολύ καλό τάιμινγκ.

Στον αθλητισμό όλα είναι πιθανά και ειδικά στο μπάσκετ που τα πάντα αλλάζουν σε ελάχιστα δευτερόλεπτα.

Περιμένω να δούμε αγώνες Ευρωλίγκας. Και σε θέαμα και σε συμπεριφορές από οπαδούς και προέδρους.

Ο Παναθηναϊκός και ο Ολυμπιακός είναι από τις μεγαλύτερες ομάδες της Ευρώπης, τους τελικούς θα τους παρακολουθήσουν οι πάντες και μας χρειάζεται να στείλουμε ένα μήνυμα στην διεθνή μπασκετική κοινότητα.