Αν στο ποδόσφαιρο υπάρχει προπονητική λογική, ο Πέδρο Μαρτίνς πριν τολμήσει το μεγάλο βήμα στο εξωτερικό θα έπρεπε να δοκιμάσει την τύχη του σε έναν από τους τρεις μεγάλους πορτογαλικούς πάγκους. Είτε της Μπενφίκα και της Πόρτο, είτε της Σπόρτινγκ.

Στη πιάτσα των ατζέντηδων, μάλιστα, κυκλοφορεί ότι το όνομα του 48χρονου τεχνικού έχει συζητηθεί αρκετές φορές στην Πόρτο.

Σημασία, όμως, έχει ότι ο Μαρτίνς πήρε την απόφασή του και το σίγουρο είναι ότι δεν το έκανε εν θερμώ.

Από πέρυσι, άλλωστε, ο Ολυμπιακός είχε δείξει έντονο ενδιαφέρον και ο Πορτογάλος είχε τον χρόνο να μάθει τα πάντα για την ελληνική ομάδα.

Κατ’ αρχάς ο Πορτογάλος γνωρίζει πολύ καλά ότι σαν όνομα ο Ολυμπιακός είναι πολύ μεγαλύτερος από αυτόν.

Άρα, αυτό σημαίνει ότι θα πρέπει να καταβάλει κάθε δυνατή προσπάθεια για να πετύχει τον στόχο του.

Η ευκαιρία που του παρουσιάζεται είναι μοναδική.

Ίσως και πολύ καλύτερη από το να έμενε στην πατρίδα του και να εργαζόταν σε μία από τις τρεις μεγάλες ομάδες.

Όπως και να το κάνουμε, άλλο είναι το εξωτερικό κι ένα κλαμπ σαν τον Ολυμπιακό που εδώ και πολλά χρόνια είναι το αφεντικό του ελληνικού ποδοσφαίρου και σχεδόν κάθε χρόνο παίζει με διακρίσεις στο Τσάμπιονς Λιγκ.

Ο Μαρτίνς ξέρει ότι αν τα καταφέρει, αυτόματα θα ανέβει το κασέ του και πιο εύκολα θα μπορέσει να χτίσει μια καριέρα στο ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο.

Ο Ολυμπιακός είναι από τις πιο απαιτητικές και ιδιόρρυθμες ομάδες για έναν προπονητή, ο κόσμος του αργεί να αποδεχθεί οποιονδήποτε τεχνικό, όμως η ομάδα αποτελεί γωνιακό μαγαζί και διαθέτει λάμψη.

Αν όλα πάνε καλά για τον Πορτογάλο, ο Μαρτίνς θα κερδίσει πολύ περισσότερα πράγματα απ΄ ότι ο Ολυμπιακός.

Και το μέτριο βιογραφικό του θα πάρει μεγαλύτερη αξία όταν προστεθεί το όνομα της ελληνικής ομάδας και τα πεπραγμένα του 48χρονου προπονητή.

Το τελευταίο που θα κάνω είναι να χαρακτηρίσω τον Μαρτίνς καλό η, κακό προπονητή. Θα τον δω στην πορεία και θα τον κρίνω.

Άλλο, όμως, Πορτογαλία και Ρίο Άβε η, Γκιμαράες κι άλλο Ελλάδα και Ολυμπιακός. Εκεί δούλευε σε μικρομεσαίες ομάδες που δεν του ζητούσαν πολλά, ενώ εδώ ο πήχης ανεβαίνει πολύ ψηλά.

Αν δεν πάρει το πρωτάθλημα έχει αποτύχει.

Οφείλει, λοιπόν, να προσαρμοστεί σε τελείως διαφορετικά δεδομένα.

Ο τρόπος της δουλειάς του δεν θα αλλάξει, όμως οι επιλογές του σε πρόσωπα και τακτικές πρέπει να είναι τέτοιες που ο Ολυμπιακός να κατεβαίνει στο γήπεδο ως φαβορί κι όχι για να παίρνει αποτέλεσμα.

Επιμένω σε αυτό, διότι ο Μαρτίνς τολμά να πάει από το ένα άκρο στο άλλο. Κι αυτό μόνο εύκολο δεν είναι.

Τώρα ουσιαστικά αρχίζουν τα πολύ δύσκολα για τον Πορτογάλο.

Στον Ολυμπιακό καλείται να δείξει τι ψάρια μπορεί να πιάσει και κατά πόσο είναι ικανός για μεγάλη διεθνή καριέρα.

Προφανώς πιστεύει στον εαυτό του. Και για εμένα είναι θετικό ότι ήρθε από τώρα στην Αθήνα και στρώθηκε στη δουλειά.

Έχει επίγνωση της αποστολής που ανέλαβε και για να ανταποκριθεί θα πρέπει να μάθει τον Ολυμπιακό πολύ καλά.

Να τον δει ζωντανά, να τον μελετήσει σε βίντεο, να ενημερωθεί για τους δανεικούς, γενικά να ξέρει με το νι και με το σίγμα τα πάντα, έτσι ώστε να ξεκινήσει με τις καλύτερες προδιαγραφές και να επιχειρήσει να βάλει στην ομάδα τη σφραγίδα του.