Δεν μπόρεσα να παρακολουθήσω το ματς της εθνικής με τους Ελβετούς, άρα δεν έχω άποψη.

Ό,τι διάβασα από τους συναδέλφους. Πολύ λίγα πράγματα.

Απόψε, όμως, είδα μια εθνική με όρεξη, με κέφι για να παίξει καλή μπάλα και τα κατάφερε.

Αν και η νίκη απέναντι σε μια μουντιαλική ομάδα είναι σημαντική γιατί ανεβάζει την ψυχολογία της εθνικής, προσωπικά δεν στέκομαι τόσο στο αποτέλεσμα όσο στην εμφάνιση.

Ο Σκίμπε παρέταξε μια άλλη ενδεκάδα (μόνο ο Δώνης ξεκίνησε και με τους Ελβετούς) και οι παίκτες έβγαλαν ενέργεια και έδειξαν διάθεση να προσφέρουν ό,τι καλύτερο μπορούσαν.

Η εθνική Ελλάδος ήταν ανώτερη σε όλα από την αντίστοιχη ομάδα της Αιγύπτου. Σε ποιότητα, πλάνο παιχνιδιού, κατοχή μπάλας, δημιουργίας φάσεων για γκολ.

Είναι από τις λίγες φορές που οι Ελληνες παίκτες έβαλαν κάτω τη μπάλα και απέφυγαν το πολύ ατομικό παιχνίδι.

Συνδυάστηκαν όμορφα, άλλαζαν τη μπάλα γρήγορα και έφταναν με άνεση στην αντίπαλη περιοχή.

Γι’ ΄αυτό και το 1-0 τους αδικεί. Η εικόνα τους ήταν τέτοια που άξιζαν τουλάχιστον ένα γκολ ακόμη.

Το καλύτερο διάστημα της ομάδας μας ήταν τα πρώτα 20 με 25 λεπτά του δευτέρου ημιχρόνου.

Όχι ότι στο υπόλοιπο διάστημα είχαμε πρόβλημα, αλλά τότε οι παίκτες μας ήταν οι κυρίαρχοι με όλη τη σημασία της λέξης.

Αμυντικά αισθανθήκαμε την Αίγυπτο μόνο σε μία φάση στην αρχή του ματς που εξουδετέρωσε ο Γιαννιώτης και άλλη μία στο 69 που δεν αιφνιδίασε τον Μπάρκα.

Σε γενικές γραμμές ο Σκίμπε είχε στήσει σωστά την εθνική και έτσι εξηγείται γιατί οι Αιγύπτιοι δεν  μπόρεσαν να κάνουν παιχνίδι και να βρουν χώρους.

Σαν ομάδα, πάντως, δεν μου έδειξαν κάτι το ιδιαίτερο.

Αν, μάλιστα, κάποιος δεν γνώριζε τις ομάδες και τον ρωτούσαν να μαντέψει ποια από τις δύο ετοιμάζεται να πάει στη Ρωσία, η λογική λέει ότι θα έδειχνε Ελλάδα…

Όχι γιατί έχουμε την ομαδάρα, αλλά επειδή απόψε στη Ζυρίχη οι Ελληνες ήταν καλύτεροι και πίστεψαν περισσότερο στη νίκη.

Ο Σκίμπε πρέπει να κατάλαβε ότι εκτός από τον Καρνέζη διαθέτουμε κι άλλους τερματοφύλακες, όπως ακραίους αμυντικούς. Μια χαρά ήταν ο Μπακάκης στο ντεμπούτο του ως βασικός.

Πολύ καλός και ο Καρέλης, ο οποίος τώρα  βρίσκει τα πατήματά του μετά τον πολύμηνο τραυματισμό του.