Πριν από καιρό ήμουν μάρτυρας σε δίκη στο Ναύπλιο και δεν μπόρεσα να παρευρεθώ.

Μου επέβαλλαν πρόστιμο και με προειδοποίησαν με βίαιη προσαγωγή αν δεν εμφανιζόμουν.

Αναγκάστηκα, λοιπόν, να πάω στο Ναύπλιο και να καταθέσω. Όπως πρέπει να ξανακάνω σε τρεις μήνες στην έφεση.

Γιατί το λέω αυτό; Από τη στιγμή που έχουμε να κάνουμε με τακτική δικαιοσύνη στην υπόθεση ΠΑΟΚ-ΑΕΚ, γιατί ο διαιτητής Κομίνης έχει ειδική μεταχείριση;

Τι πάει να πει ότι αντιμετωπίζει οικογενειακά προβλήματα και δεν μπορεί να εμφανιστεί στο δικαστήριο;

Αν είναι έτσι, ο καθένας να στέλνει μέιλ, να προφασίζεται ένα σωρό πειστικές δικαιολογίες -ακόμα και με υπογραφές γιατρών αν χρειαστεί – και να κάθεται σπίτι του.

Εγώ που ήμουν απλός μάρτυρας σε μια υπόθεση ρουτίνας, γιατί μου έστειλαν φιρμάνι για βίαιη προσαγωγή;

Γιατί, δηλαδή, ο Κομίνης να καταθέσει εγγράφως;

Το ίδιο είναι από το να παραστεί ενώπιον του δικαστηρίου και να απαντήσει στις ερωτήσεις που θα υποβληθεί; Όχι, βέβαια.

Άλλο να απαντά ο ίδιος και άλλο να υπαγορεύει ο δικηγόρος η, οποιοσδήποτε άλλος από το σπίτι. Ουδεμία σχέση το ένα με το άλλο.

Για εμένα ο Κομίνης πρέπει να υποχρεωθεί να παρουσιαστεί στο δικαστήριο.

Είναι ανεπίτρεπτο να ορίζει ο ίδιος ημερομηνίες πότε μπορεί η, δεν μπορεί να δώσει το παρόν.

Τι πράγματα είναι αυτά; Και μετά λέμε ότι θα τα βάλουμε κάτω και θα φτιάξουμε το ποδόσφαιρο σωστά κι όπως πρέπει; Κούνια που μας κούναγε…

Εδώ τον διαιτητή του ντέρμπι που κρίνεται το πρωτάθλημα δεν μπορούμε να έχουμε στη δίκη της χρονιάς. Για γέλια και για κλάματα είμαστε.