Πριν τοποθετηθώ για τον διασυρμό του Παναθηναϊκού στην Λαμία οφείλω να ξεκαθαρίσω τη θέση μου ότι κακώς έγινε το ματς.

Ο αγωνιστικός χώρος ήταν σε άθλια κατάσταση και οι επαγγελματίες ποδοσφαιριστές κινδύνευσαν να τραυματιστούν σοβαρά.

Ο Αρετόπουλος όφειλε να δείξει σεβασμό στους παίκτες και τις ομάδες και να αναβάλει τον αγώνα.

Από τη στιγμή που το παιχνίδι έγινε όπως έγινε, σαφώς ο Παναθηναϊκός γνώρισε μία από τις πιο ταπεινωτικές ήττες στην ιστορία του.

Σε όποια κατάσταση κι αν βρίσκεται αγωνιστικά, ψυχολογικά, διοικητικά και οικονομικά, δεν είναι δυνατόν ένας Παναθηναϊκός να «τρώει» τέσσερα γκολ από μία ομάδα που εδώ και δεκαετίες βολόδερνε στις μικρές κατηγορίες και μόλις φέτος έγινε μέλος της λίγκας.

Σε καμία περίπτωση δεν θέλω να μειώσω την ιστορική νίκη της Λαμίας. Ίσα ίσα που της αξίζουν συγχαρητήρια για τον θρίαμβό της.

Αλλά όπως και να το κάνουμε δεν αρμόζει στο τριφύλλι να διασύρεται με τέσσερα γκολ.

Και για να μην λέμε πολλά, αυτό οφείλεται κατά πολύ και στις περιορισμένες δυνατότητες των παικτών του Ουζουνίδη που αγωνίστηκαν σήμερα.

Ποιος από αυτούς θα είχε θέση σε έναν φυσιολογικό Παναθηναϊκό; Κανείς. Παίζουν γιατί δεν υπάρχουν άλλοι. Αυτή είναι η σκληρή αλήθεια.

Οι δικαιολογίες για το γήπεδο είναι εκτός πραγματικότητας, διότι τα ίδια προβλήματα αντιμετώπισαν και οι παίκτες της Λαμίας.

Η διαφορά τους ήταν ότι οι γηπεδούχοι μπήκαν πολύ δυνατά, ευτύχησαν να σκοράρουν νωρίς και εκμεταλλεύτηκαν τις κτυπητές αδυναμίες του Παναθηναϊκού.

Ειδικά το τέταρτο γκολ είναι μνημειώδες. Ο Μπλάζιτς πήρε τη μπάλα από το κέντρο, έκανε ό,τι ήθελε και διέλυσε μόνος του την πράσινη άμυνα.

Χαρακτηριστικό δείγμα της ανυπαρξίας της και των ελάχιστων δυνατοτήτων της σε πρόσωπα και συνολική αμυντική λειτουργία.

Όσον αφορά το γκολ του Κουρμπέλη που ακυρώθηκε ως οφσάιντ, οι πράσινοι έχουν δίκιο που φωνάζουν γιατί ο παίκτης τους ήταν καλυμμένος.

Παρά το 4-1 θεωρώ ότι η υπόθεση πρόκριση είναι ανοικτή.

Ο Παναθηναϊκός του πρώτου ημιχρόνου στην Ξάνθη έχει ελπίδες να ανατρέψει την κατάσταση η, έστω να παλέψει με νύχια και με δόντια.

Το ερώτημα είναι με ποιους παίκτες θα το προσπαθήσει αυτό, δεδομένου ότι αναμένονται πολλές αλλαγές στο έμψυχο υλικό.

Καλά που υπάρχει και το μπάσκετ και οι παναθηναϊκοί σκάνε κάποιο χαμόγελο.

Ο καημός τους, βέβαια, είναι το ποδόσφαιρο, αλλά το μπάσκετ κρατά πολύ ψηλά τη σημαία του συλλόγου και οφείλουν να βρίσκονται δίπλα του γιατί οι χαρές είναι πολλές και έρχονται κι άλλες…