Δεν το συζητάμε ότι το γκολ του Περόνε ήταν ολοκάθαρο. Κι αν τότε μετρούσε το 1-2, το πιο πιθανό σενάριο θα ήταν η Λάρισα να έφευγε από την Λεωφόρο με τους τρεις υπερπολύτιμους βαθμούς.

Για εμένα, όμως, όλα τα λεφτά ήταν η αντίδραση του Παναθηναϊκού όταν στο 84 έμεινε με 9 παίκτες.

Ο Ουζουνίδης πέρασε τον Μουνιέ στην κορυφή κι έβαλε δίπλα του τον Μολέντο για να παίρνει τις κεφαλιές.

Ήθελε πολύ τη νίκη και την πίστη του την μετέδωσε στους ποδοσφαιριστές, οι οποίοι έκαναν κατάθεση ψυχής. 

Δεν έχουμε συνηθίσει να βλέπουμε μεγάλες ομάδες να μένουν μέσα στο σπίτι τους με δύο παίκτες λιγότερους και να αγωνίζονται λες κι αυτοί έχουν την αριθμητική υπεροχή.

Το φινάλε στην Λεωφόρο πραγματικά ήταν αξέχαστο. Μίλησε η καρδιά και η φανέλα του τριφυλλιού.

Δεν ξέρω αν οι παίκτες θα είχαν την ίδια αντίδραση παίζοντας σε θεωρητικά μικρές ομάδες.

Η όλη ατμόσφαιρα στο γήπεδο, η συγκλονιστική βοήθεια του κόσμου και το μομέντουμ γιγάντωσε τους παίκτες, οι οποίοι έβγαλαν τρομερή ψυχή και πάθος και κυνήγησαν με λύσσα το δεύτερο γκολ.

Γι’ αυτόν τον Παναθηναϊκό που βιώνει την δυσκολότερη περίοδο της ιστορίας του αυτή η ανατροπή δείχνει στην πράξη το μεγαλείο αυτού του συλλόγου.

Και οι οπαδοί του το νιώθουν ότι αυτή η ομάδα είναι τόσο μεγάλη, που δεν μπορεί, δεν γίνεται και δεν πρόκειται να πεθάνει.

Είχε ανάγκη ο Παναθηναϊκός αυτή την ανατροπή έτσι όπως έγινε. Ήταν ένα ηλεκτροσόκ.

Η ομάδα παραμένει ζωντανή κι όσο ο Ουζουνίδης με τους παίκτες πολεμούν σαν τα λιοντάρια το τριφύλλι δεν έχει να φοβηθεί τίποτα και κανέναν.

Το τι ξημερώνει δεν το ξέρει κανένας. Φαίνεται ότι το καράβι πάει για τα βράχια. Οι εξελίξεις τρέχουν σε όλα τα επίπεδα. Αργά η, γρήγορα θα δούμε τι μέλλει γενέσθαι.

Τουλάχιστον στο αγωνιστικό επίπεδο η ομάδα προσπαθεί να σταθεί στα πόδια της. Και τα καταφέρνει.

Αυτό έχει σημασία τώρα και στο ματς με την Λάρισα ο κόσμος του Παναθηναϊκού ένιωσε υπερήφανος για την ομάδα που έδειξε μαγκιά.

Η ΑΕΛ φωνάζει δικαιολογημένα για το γκολ του Περόνε, όμως δεν είναι δυνατόν να παίζει με δύο παίκτες λιγότερους και να ταμπουρώνεται πίσω για να μην δεχθεί κι άλλο τέρμα.

Μετά την δεύτερη αποβολή παίχτηκαν άλλα 13 λεπτά. Υπήρχε, δηλαδή, χρόνος για την ολική ανατροπή.

Κρίμα. Κανονικά η ΑΕΛ έπρεπε να εκμεταλλευτεί ότι συνέχιζε με 11 παίκτες και να έβγαινε μπροστά να πάρει το ματς.

Η επιλογή του προπονητή και των παικτών ήταν ο σοβαρότερος λόγος που η Λάρισα έχασε.

Έδειξε κόμπλεξ κατωτερότητας και την πάτησε.

Εκτός από το λάθος στη φάση του Περόνε ο διαιτητής δεν έδωσε καθαρό πέναλτι στον Παναθηναϊκό στο πρώτο ημίχρονο σε βάρος του Μολέντο.

Έγιναν λάθη στον πειθαρχικό έλεγχο, ενώ ήταν σωστές οι αποφάσεις για το πέναλτι στο τριφύλλι και τις δύο αποβολές.