Στην κορυφή του βαθμολογικού πίνακα μαζί με Ολυμπιακό, ΑΕΚ και Πανιώνιο θα ήταν τώρα ο ΠΑΟΚ αν κέρδιζε στη Ριζούπολη.

Κι όμως με παίκτη παραπάνω για μια ώρα ο δικέφαλος του Βορρά κατάφερε να μην κερδίσει και δικαιολογημένα να αποδοκιμαστεί από τους οπαδούς του.

Καλά έκαναν οι οργανωμένοι και τα έβαλαν με τους παίκτες, οι περισσότεροι από τους οποίους νόμιζαν ότι στο τέλος θα νικήσει η φανέλα.

Κι η ομάδα τους την πάτησε όπως συμβαίνει χρόνια τώρα στα ματς της Αθήνας.

Διότι δεν είναι μόνο τα ντέρμπι. Και με τους θεωρητικά μικρούς ο ΠΑΟΚ ζορίζεται κι αυτό είναι καθαρά ψυχολογικό.

Προσωπικά το γράφω χρόνια ότι το πρωτάθλημα θα πάει στην Τούμπα μόνο αν ο ΠΑΟΚ βγάλει τελείως από πάνω του αυτό το αιώνιο κόμπλεξ όταν κατεβαίνει στην πρωτεύουσα.

Καλώς η, κακώς αυτή είναι η σκληρή αλήθεια.

Και φυσικά όταν δεν κερδίζεις αυτά τα ματς δεν δικαιούσαι να ομιλείς για τίτλο.

Ούτε, βέβαια, διαθέτεις την ανάλογη ομάδα.

Μπορεί σε ένα μήνα ο ΠΑΟΚ να είναι διαφορετικός όταν θα εγκλιματιστούν οι νέοι παίκτες.

Ο σημερινός, πάντως, απέχει πολύ από την ομάδα που θα διεκδικήσει το πρωτάθλημα.

Μόνο στο πρώτο ημίχρονο κάτι έδειξε μετά το τέταρτο και δημιούργησε τις προϋποθέσεις να σκοράρει.

Στην επανάληψη ο Απόλλωνας τον μπλόκαρε μια χαρά και ο Λουτσέσκου δεν είχε εναλλακτικό σχέδιο.

Εκτιμώ ότι ο Ρουμάνος έχει παρασυρθεί από τις συνεχείς δηλώσεις για τον τίτλο και κατέβασε μια φουλ επιθετική ομάδα με κτυπητές αμυντικές αδυναμίες.

Λάθος του. Χρειάζεται ισορροπία μέσα στην ομάδα.

Υπήρχαν φάσεις που ο ΠΑΟΚ τα χρειάστηκε και θα μπορούσε να είχε δεχθεί γκολ.

Ο Απόλλωνας είναι μια εντελώς καινούργια ομάδα, όμως φαίνεται ότι έχει δουλευτεί σωστά από τον Μάντζιο και το μέλλον του ανήκει.