Στα χαρτιά η Λιθουανία έχει τον πρώτο λόγο στο αποψινό ματς της Πόλης.

Κι εκτιμώ ότι αυτό βολεύει την εθνική μας ομάδα.

Άλλο να κατεβαίνεις σαν φαβορί και να πιέζεσαι πολύ κι άλλο να σε έχουν ξεγραμμένο και να έχεις επιπρόσθετο κίνητρο να δώσεις απαντήσεις.

Υποτίθεται ότι μετά τη νίκη επί της Πολωνίας έφτιαξε το κλίμα και οι παίκτες πήραν τα πάνω τους.

Λογικό είναι αυτό μετά τις τρεις διαδοχικές ήττες και τα όσα άκουσαν από τον Τύπο.

Το παραδέχονται, άλλωστε, και οι ίδιοι ότι ήταν κατώτεροι των περιστάσεων και δικαιολογημένα ασκήθηκε πολύ σκληρή κριτική.

Σημασία, όμως, τώρα έχει το παιχνίδι με την Λιθουανία και κατά πόσο η εθνική είναι ικανή να την κερδίσει.

Καλή ομάδα οι αντίπαλοί μας και με εξαιρετικούς παίκτες, όμως δεν είναι το μεγαθήριο.

Η Ελλάδα έχει τύχη, αρκεί να βγάλει ενέργεια, να παίξει με πάθος και να είναι δυνατή στην άμυνα.

Κυρίως κάτω από τα καλάθια και στα τρίποντα.

Το καλό είναι ότι μέσα από τα παιχνίδια ο Παπαγιάννης έχει βρει ρυθμό και νομίζω ότι μπορεί να βοηθήσει σημαντικά στο αμυντικό κομμάτι, ενώ φορμαρισμένοι δείχνουν ο Καλάθης, ο Σλούκας και ο Παπανικολάου.

Κάθε ματς, βέβαια, είναι διαφορετικό κι αυτό που επιθυμούμε είναι οι περισσότεροι παίκτες να βρεθούν σε καλή μέρα και να παλέψουν για τη νίκη.

Επιμένω ότι η ελληνική ομάδα έχει κατέβει στο Ευρωμπάσκετ χωρίς προπονητή ανάλογου επιπέδου και για εμένα όλο το βάρος πέφτει στους παίκτες.

Όλα θα κριθούν απο την απόδοσή τους και πώς θα προσεγγίσουν τον αγώνα.

Ο πρώτος στόχος είναι να μην αφήσουμε τη Λιθουανία να ξεφύγει και να είμαστε μεσα στο ματς.

Από εκεί και πέρα όλα θα είναι ανοικτά…