Για το ναυάγιο της εθνικής μπάσκετ τα έγραψα χθες.

Δεν χρειάζονται άλλα λόγια μετά και τη νέα ήττα από τους Φινλανδούς.

Μεταξύ μας, άλλωστε, ποιος δεν το περίμενε;

Εκεί κατάντησε η αγαπημένη όλων των Ελλήνων.

Να παίζει με κάποιους Φινλανδούς και Σλοβένους και να λες ότι η ομάδα θα χάσει.

Όπως και σε λίγες ώρες με τους Πολωνούς.

Ποια; Η εθνική Ελλάδος του Γκάλη, του Γιαννάκη, του Φασούλα, του Φάνη και των άλλων παικταράδων.

Δεν νιώθω θυμό, αλλά θλίψη.

Άλλο να παλεύεις και να χάνεις με ψηλά το κεφάλι, όπως η εθνική ποδοσφαίρου με το Βέλγιο, και άλλο να τρίβεις τα μάτια σου από την άθλια εικόνα της ομάδας.

Προπονητής δεν υπάρχει, οι περισσότεροι παίκτες είναι στον κόσμο τους και η εθνική θυμίζει κάρο που δεν μπορεί να προχωρήσει ούτε σε ευθεία.

Κι έχεις κάποιους από τους μπασκετικούς συναδέλφους και κάθονται να γλείφουν τον Μίσσα και τους παίκτες.

Τι κάνετε, μωρέ; Επειδή είστε κολλητοί νομίζετε ότι έτσι προσφέρετε υπηρεσία στην εθνική ομάδα;

Οι πραγματικοί φίλοι τα λένε έξω από τα δόντια. Χύμα και τσουβαλάτα. Δεν χαϊδεύουν αυτιά.

Γιατί υποτιμάτε τη νοημοσύνη του κόσμου; Για χαζό τον περνάτε; Δεν έχει μάτια να δει;

Ο καθένας αντιλαμβάνεται ότι στην ουσία δεν υπάρχει καν ομάδα.

Οι δε σχέσεις των παικτών είναι σε πολύ άσχημο σημείο.

Δεν είδατε πάλι τι βγήκε και δήλωσε ο Θανασάκης και του την είπε ο Παπαπέτρου;

Μαχαίρια κυκλοφορούν στην εθνική. Και δεν βγαίνουν όλα προς τα έξω διότι αυτό υπαγορεύει ο άγραφος «μασονικός» νόμος των μπασκετικών.

Δεν είναι σαν κι εμάς τους ποδοσφαιρικούς που σε ανάλογες περιπτώσεις οι προπονητές, οι παίκτες και οι παράγοντες θα είχαν ήδη «εξαφανιστεί» από την πολύ σκληρή κριτική.

Στο μπάσκετ θα υπάρχει προστασία ακόμα και στο μεγαλύτερο διασυρμό.

Όπως αυτόν που ζούμε καθημερινά αυτές τις μέρες.

Κρίμα, πραγματικά κρίμα.

Όσο για το σημερινό ματς με τους Πολωνούς, αναρωτιέμαι τι θα γίνει αν κερδίσουμε. Θα πανηγυρίσουμε την πρόκριση;

Η ομάδα που πήγαινε για μετάλλιο να περάσει στο τέλος με την ψυχή στο στόμα και να διαβάζουμε πάλι για την ελληνική ψυχή; Έλεος.

Αν υπήρχε η δυνατότητα η εθνική ομάδα έπρεπε ήδη να έχει γυρίσει πίσω.

Να ηρεμήσουν όλοι και σιγά σιγά να αρχίσει το γκρέμισμα και το χτίσιμο από την αρχή.

Από την ομοσπονδία, την τεχνική  ηγεσία και τους παίκτες, μέχρι αυτόν που κουβαλάει τις μπάλες για την προπόνηση…