Το ξέρουμε το έργο. Η εθνική ομάδα είναι ικανή να κερδίσει οποιονδήποτε αντίπαλο, αρκεί να παίξει πίσω από τη μπάλα. Φουλ άμυνα και άγιος ο θεός.

Όταν κατεβαίνει σαν φαβορί και για να νικήσει πρέπει να παίξει επιθετικά, είναι ικανή να χάσει κι από τους Εσθονούς.

Γιατί; Διότι πολύ απλά δεν το έχουμε σαν ομάδα. Δεν διαθέτουμε τους κατάλληλους παίκτες να φτιάξουμε παιχνίδι, να απειλήσουμε και να σκοράρουμε.

Καιγόμασταν απόψε για το τρίποντο και σε ολόκληρο το δεύτερο ημίχρονο δεν κάναμε μία ευκαιρία της προκοπής.

Η ομάδα έπαιζε ανούσια με παράλληλες πάσες και το δημιουργικό κομμάτι ήταν ανύπαρκτο.

Δεν υπήρχε κίνηση χωρίς τη μπάλα και οι ψηλοί αμυντικοί των Εσθονών είχαν εύκολη δουλειά.

Κακώς ο Σκίμπε έβγαλε τον Βέλλιο, διότι όσο περνούσε η ώρα λογικό ήταν να παίζαμε με καμινάδες και χρειαζόμασταν ψηλούς παίκτες.

Όπως δεν κατάλαβα την αλλαγή του Σταφυλίδη με τον Παπαδόπουλο. Ο Κυριάκος θα μπορούσε να βοηθήσει στα στημένα.

Σαφώς είχαμε σημαντικές απουσίες, όμως όλα αρχίζουν και τελειώνουν στην ποιότητα των παικτών.

Ο Φορτούνης για παράδειγμα. Ξεκίνησε πιο κοντά στον Βέλλιο, όμως δεν έπαιρνε μπαλιές, διότι το παιχνίδι γινόταν από τον Τζιόλη.

Έτσι ο παίκτης του Ολυμπιακού αναγκάστηκε να γυρίσει πιο πίσω.

Πήρε τη μπάλα, αλλά δεν είχε συμπαραστάτες.

Προσπάθησε να παίξει με τον Δώνη και κάτι ψιλοέγινε στο πρώτο ημίχρονο. Δεν υπήρχε, όμως, συνέχεια

Ο δε Μάνταλος ήταν αλλού από δεξιά.

Αυτή η εθνική υστερεί πολύ στον χώρο που κινείται το 8άρι και το 10άρι. Χανόμαστε στον άξονα και στο κάθετο παιχνίδι και γι’ αυτό μας πάει η κόντρα η, η μπαλιά από πίσω.

Έτσι έχουμε μάθει να παίζουμε και σε αυτό είμαστε καλοί.

Το πρόβλημά μας είναι ότι δεν μπορούμε να  ανοίξουμε καλοστημένες άμυνες.

Κι όταν σκοράρουμε το κάνουμε όχι από οργανωμένες και δουλεμένες επιθετικές προσπάθειες, αλλά κυρίως από ατομικές ενέργειες .

Άλλη κλάση ο Μήτρογλου σε σχέση με τον Βέλλιο, αλλά έτσι αναιμικά όπως παίξαμε απόψε, ούτε κι ο Κώστας θα είχε τύχη να σκοράρει.

Απογοητευτικός ήταν ο Ρέτσος. Μηδέν βοήθεια  επιθετικά και πολλά λάθη σαν δεξί μπακ.

Είμαι σίγουρος ότι με τον Τοροσίδη η εθνική θα έπαιζε πιο πολύ από τα δεξιά, συν ότι μπορεί να κέρδιζε και τον Μάνταλο.

Μου αρέσει ο Δώνης. Έχει αυτοπεποίθηση και ποδοσφαιρικό θράσος.

Θα πρέπει, όμως, να τον μάθουν οι συμπαίκτες του και αυτός να γίνει πιο ομαδικός. Είναι εξτρέμ παλαιάς κοπής και το μέλλον του ανήκει.

Για τη θέση του δεξιού ακραίου υπάρχει και ο Χριστοδουλόπουλος. Απορώ με τον Σκίμπε γιατί τον αγνοεί και χρησιμοποιεί τον Μάνταλο που δεν είναι η θέση του.

Το ίδιο ισχύει και για τον Μπακασέτα που προερχόταν από τραυματισμό και δεν είχε καθόλου ρυθμό στα πόδια του.

«Μας κάθισε» η ήττα των Βόσνιων στη Λευκωσία. Σκεφτείτε να είχαμε κερδίσει απόψε. Σχεδόν θα είχαμε εξασφαλίσει την δεύτερη θέση .

Τώρα με τίποτα δεν πρέπει να χάσουμε την Κυριακή από τους Βέλγους. Οδηγός πρέπει να είναι το πρώτο ματς.

Όλοι πίσω και να κτυπήσουμε στην κόντρα. Μόνο έτσι μπορεί να έρθει η νίκη κι ας έχουν οι αντίπαλοι παικταράδες.