Με δύο νίκες πέρασε ο Ολυμπιακός στους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ, όμως η πρόκρισή του μόνο εύκολη δεν ήταν.

Απέναντι σε μία κατώτερή τους ομάδα οι ερυθρόλευκοι κέρδισαν στον Πειραιά στις καθυστερήσεις και στην Κροατία στάθηκαν τυχεροί.

Και στο 0-0 και στο 0-1 με την εκπληκτική απόκρουση του Καπίνο στο 55 και το ανεπανάληπτο τετ α τετ που βρέθηκε ο Ματέι στο 79.

Τι σημαίνει αυτό; Ότι η ομάδα χρειάζεται ακόμα σκληρή δουλειά για να παρουσιαστεί αξιόπιστη κόντρα στις ομαδάρες που θα αντιμετωπίσει στους ομίλους.

Εντάξει, ο βασικός φετινός στόχος επιτεύχθηκε, όμως ο Ολυμπιακός έχει φτιάξει όνομα στην Ευρώπη και τώρα που επέστρεψε εκεί που ανήκει θα πρέπει να αναγκάσει τους πάντες να τον προσέξουν σε όλα τα επίπεδα.

Ο Χάσι διαθέτει πολύ καλό υλικό και παρά τις δηλώσεις του ότι οι μεταγραφές έχουν κλείσει εκτός αν φύγει κάποιος παίκτης, η άποψή μου είναι ότι η ομάδα έχει κενά.

Απουσιάζει ο κλασικός φορ, ένας μεγάλος τερματοφύλακας και ακόμα ένας στόπερ.

Η δύναμη του Ολυμπιακού είναι στον άξονα και ο προπονητής του δικαιώνεται απόλυτα για την επιμονή του να αποκτηθούν ο Οφόε και ο Ζιλέ.

Ειδικά ο πρώτος είναι όλα τα λεφτά και θυμάστε που σας είχα προβλέψει ότι σε κάποια ματς θα παίζει και στη θέση του Φορτούνη.

Χθες ήταν εξαιρετικός στο πρώτο ημίχρονο. Μια ομάδα μόνος του.

Ο Αλβανός τεχνικός του Ολυμπιακού στηρίζει πολλά στο τρίο Οφόε, Ζιλέ, Ρομαό και πάνω τους χτίζει την ομάδα. Και μεσοαμυντικά και μεσοεπιθετικά.

Γιατί ο Οφόε έχει την ικανότητα και να φτιάχνει παιχνίδι και να μαρκάρει και να καλύπτει χώρους.

Στο γκολ του Μάριν ο Καρσελά πίεσε, ο Οφόε πήρε τη μπάλα και αμέσως έβγαλε τον Γερμανό φάτσα με το αντίπαλο τέρμα.

Αυτό το ποδόσφαιρο θέλει ο Χάσι. Από το κλέψιμο της μπάλας στην γρήγορη και αποτελεσματική κόντρα.

Το ιδανικό παίξιμο στο Τσάμπιονς Λιγκ και ο Οφόε είναι λίρα εκατό σε αυτό.

Πάνω κάτω τα ίδια ισχύουν και για τον πολύπειρο Ζιλέ, ο οποίος όμως είναι περισσότερο αμυντικός παίκτης.

Και στο σημερινό σύγχρονο ποδόσφαιρο οι ομάδες που επιβιώνουν είναι αυτές που τρέχουν πολύ στο κέντρο, κλέβουν μπάλες, παίζουν γρήγορα και είναι σκληρές.

Άλλη ομάδα είναι ο Ολυμπιακός με αυτούς τους δύο παίκτες. Έχει “ψηλώσει”, έχει ανέβει επίπεδο…

Εκτός από τον αρχοντικό Οφόε, στην Κροατία μου άρεσε ο Ρέτσος.

Δεν ξεκίνησε καλά, όμως γρήγορα βρήκε τα πατήματά του και έδειξε τρομερή ωριμότητα. Με σωστές τοποθετήσεις, γρήγορες επεμβάσεις και καλό κατέβασμα της μπάλας. Κάτι βλέπουν οι Γερμανοί για να τον θέλουν τόσο πολύ.

Ο Βούκοβιτς έχει το πλεονέκτημα του ύψους του, αλλά και το μειονέκτημα ότι υστερεί με την μπάλα κάτω και “τρώει” εύκολα ντρίμπλες.

Ο Ομάρ κράτησε τη θέση του και είχε ουσία στο παιχνίδι του.

Ο Κούτρης πελάγωσε στο β΄ ημίχρονο και σωστά έγινε αλλαγή με τον πολύ καλό Φιγκέιρας.

Ο Καπίνο έκανε την μεγάλη επέμβαση στο 55. Αν γινόταν εκεί το 1-1 ίσως να βλέπαμε άλλο ματς…

Οι Ρομαό, Ζιλέ έκαναν πολύ αθόρυβη δουλειά στον άξονα, ενώ ο Καρσελά έδωσε ανάσες στους συμπαίκτες του με το κράτημα της μπάλας, αλλά επιβάλλεται να γίνει πιο ουσιαστικός.

Όπως ο Μάριν που είχε ορισμένες εξαιρετικές ενέργειες.

Ο Μπεν έδωσε μάχες, απασχόλησε τους στόπερ της Ριέκα κι έκανε ό,τι μπορούσε.

Καλοί όσο έπαιξαν ήταν οι Σεμπά και Φορτούνης.

Ο τελευταίος πάλι έμεινε στον πάγκο και θα κατάλαβε ότι στο παιχνίδι του θα πρέπει να βελτιώσει την ταχύτητα στις ενέργειές του.