Ανοιχτή είναι η πρόκριση για την ΑΕΚ. Το 0-0 του Μπριζ μόνο στα χαρτιά βάζει την Ενωση στη θέση του οδηγού και θυμίζω τι έπαθε με την Σεντ Ετιέν.

Συν ότι έχει άσχημη παράδοση με τις βελγικές ομάδες.

Πρώτα πρώτα κρατάμε την πολύ καλή εμφάνιση της ΑΕΚ απέναντι σε μία έμπειρη και δυνατή ομάδα.

Το 3-5-2 του Χιμένεθ δούλεψε καλά, όμως το πιο σημαντικό ήταν ότι οι παίκτες έτρεξαν πολλά χιλιόμετρα, έβγαλαν ενέργεια και φάνηκαν αποφασισμένοι να πάρουν θετικό αποτέλεσμα.

Αν, μάλιστα, ήταν αποτελεσματικοί ίσως να είχαν γυρίσει στην Αθήνα νικητές.

Η αυστηρή αποβολή του Λιβάια ντόπαρε ακόμα περισσότερο τους Ενωσίτες, οι οποίοι ήταν εξαιρετικά στημένοι στον αγωνιστικό χώρο και προσέγγισαν πολύ σωστά το παιχνίδι.

Η ΑΕΚ στάθηκε πολύ καλά στο Μπριζ, κάτι που παραδέχθηκαν και οι Βέλγοι, οι οποίοι έδειξαν να αιφνιδιάζονται. Ίσως να μην περίμεναν την ελληνική ομάδα τόσο δυνατή.

Η ρεβάνς θα είναι ακόμα πιο δύσκολη, διότι η ΑΕΚ θα πρέπει να ανέβει μέτρα και να επιδιώξει το γκολ.

Το “θα πρέπει” ισοδυναμεί με την πίεση της εξέδρας που, δυστυχώς, δεν μπορεί να δεχθεί να βλέπει την ομάδα του μόνο να αμύνεται και να βγαίνει στην κόντρα.

Για εμένα έτσι η ΑΕΚ θα βρεθεί πιο κοντά στην πρόκριση, όμως το θέμα τελικά είναι πώς θα διαχειριστεί το ματς.

Καλώς η, κακώς στο ποδόσφαιρο μετράει το αποτέλεσμα και για την ΑΕΚ που δεν διαθέτει τον γκολτζή η συνταγή είναι να παίξει πίσω από τη μπάλα…

Ο ΠΑΟΚ πήρε στο τέλος αυτό που του άξιζε, όμως όχι ότι ήταν κάτι το ιδιαίτερο.

Αν κάτι άλλαξε ο Λουτσέσκου αυτό είναι το κλίμα στα αποδυτήρια και φάνηκε στον αγωνιστικό χώρο.

Οι παίκτες πάλεψαν πολύ, τα έδωσαν όλα κι αυτό είναι το πιο σημαντικό.

Στον δικέφαλο θα πρέπει να δουν πολλές φορές το βίντεο του 0-1.

Απίθανα αβίαστα λάθη που ταυτόχρονα αναδεικνύουν την αναγκαιότητα απόκτησης βασικού στόπερ.

Αν ο ΠΑΟΚ δεν είχε δεχθεί αυτό το γκολ από το πουθενά, εκτιμώ ότι το σκορ θα ήταν μεγαλύτερο και δεν θα υπήρχε άγχος.

Σε κάθε περίπτωση έγινε η ανατροπή και ο ΠΑΟΚ θα πάει στη Σουηδία με τον αέρα του 3-1.

Σαφώς δεν έχει τελειώσει τίποτα, όμως η ελληνική ομάδα είναι ανώτερη σε όλα.

Διαθέτει καλύτερους παίκτες, είναι πιο έμπειρη και η λογική λέει ότι θα κερδίσει κι εκτός έδρας.

Το μεγάλο του όπλο είναι ο Πρίγιοβιτς. Σεντερφοράρα. Έναν τέτοιο θέλει η ΑΕΚ.

ΑΠΟΛΑΥΣΤΙΚΟΣ για μία ώρα ήταν ο Παναθηναϊκός στη Λεωφόρο, όμως κατέρρευσε μέσα σε έξι λεπτά και πολύ δύσκολα θα κάνει την ανατροπή μέσα στο ιστορικό “Σαν Μαμές”.

Όσο το ματς ήταν 1-0 και μετά 2-0 οι πράσινοι είχαν τον απόλυτο έλεγχο και θύμισαν τις παλιές αξέχαστες ημέρες των ευρωπαϊκών θριάμβων τους.

Παρά τις δεδομένες αδυναμίες του το τριφύλλι επέβαλλε τον ρυθμό του, πήρε το κέντρο και πολύ ορθολογικά έχτισε τις επιθετικές του προσπάθειες.

Ο κόσμος ικανοποιήθηκε και γι’ αυτό στο τέλος χειροκρότησε τους παίκτες και τον Ουζουνίδη.

Η Μπιλμπάο αιφνιδιάστηκε και μέχρι να μειώσει σε καμία περίπτωση δεν θύμισε μια καλή ισπανική ομάδα.

Το 2-1 ανέβασε την ψυχολογία της και εκμεταλλεύτηκε την παγωμάρα των παικτών του Παναθηναϊκού.

Εκτιμώ, πάντως, ότι στη ρεβάνς οι πράσινοι θα βγάλουν εγωισμό και θα κάνουν ό,τι είναι δυνατόν για να πάρουν την πρόκριση.

Οι Βάσκοι έχουν κτυπητές αμυντικές αδυναμίες και ο Παναθηναϊκός μπορεί να σκοράρει.

Το θέμα, βέβαια, είναι να μην δεχθεί γκολ και τα παρατήσει.