Καλά έκαναν στον Παναθηναϊκό και γλέντησαν με την ψυχή τους το πρωτάθλημα.

Με την εικόνα που έδειξαν στους τελικούς το άξιζαν και ξέσπασαν γιατί πραγματικά η χρονιά ήταν πολύ δύσκολη.

Ο δε γραπτός και ηλεκτρονικός Τύπος πήγε πλέον στο άλλο άκρο κι από εκεί που είχε απαξιώσει  τον προπονητή και τους παίκτες τώρα τους αποθεώνει.

Και για να μην παρεξηγηθώ αναφέρομαι σε αυτούς που είχαν πάρει θέση να φύγει ο Πασκουάλ και κάποιοι παίκτες κι όχι σε εκείνους που απλά έκαναν καλοπροαίρετη κριτική αναλογα με τις εμφανίσεις της ομάδας. Άλλο το ένα κι άλλο το άλλο.

Σε κάθε περίπτωση ο προπονητής και οι παίκτες έδωσαν απαντήσεις προς πάσα κατεύθυνση.

Ο Ισπανός έπαιξε καταλυτικό ρόλο στην μεταμόρφωση της ομάδας στους τελικούς.

Έκανε τον Παναθηναϊκό πολύ πιο ομαδικό, περιόρισε τις ανόητες ατομικές ενέργειες, ειδικά του Τζέιμς, και πήγε σε σετ μπάσκετ.

Γενικά οι πράσινοι ήταν πιο οργανωμένοι, πιο σοβαροί και στον πέμπτο τελικό διαχειρίστηκαν σωστά κι έξυπνα τον αγώνα.

Ο Πασκουάλ άλλαξε ακόμα και τον σχηματισμό της αρχικής πεντάδας που όλη τη σεζόν η ομάδα είχε πρόβλημα.

Όσον αφορά τους παίκτες ο Καλάθης ήταν πολύ βελτιωμένος και βοήθησε την ομάδα να παίζει πιο ήρεμα και με καλή κυκλοφορία.

Εξαιρετικός ήταν ο Παππάς που του πάει ο Πασκουάλ, ενώ σημαντική προσφορά είχε ο Μπουρούσης.

Αυτοί οι τρεις παίκτες έδειξαν ένα άλλο πρόσωπο στους τελικούς και με την καλή έννοια παρέσυραν τους συμπαίκτες τους σε ένα παιχνίδι που η ομάδα μπήκε πάνω από το εγώ.

Ουδείς αμφισβητεί το πλούσιο ταλέντο των παικτών του Παναθηναϊκού.

Αυτό που τους έλλειπε ήταν να βρουν την απαραίτητη χημεία μεταξύ τους και να παρουσιάσουν ένα δεμένο σύνολο.

Έτσι ακριβώς ήταν ο Παναθηναϊκός στους τελικούς και τώρα είναι καβάλα στο άλογο.

Αυτό δεν σημαίνει ότι ξαφνικά ο Ισπανός έγινε προπονηταράς και οι παίκτες έμαθαν μπάσκετ. Όχι.

Άλλαξαν αρκετά πράγματα στο παιχνίδι τους, προετοιμάστηκαν σωστά στο πνευματικό κομμάτι και σε κάποιους μίλησε ο εγωισμός.

Γι’ αυτό και το συνάφι μου πρέπει να είναι πολύ πιο προσεκτικό για να μην εκτίθεται.

Στο τέλος της σεζόν γίνεται ταμείο. Αυτή η κουβέντα είναι τόσο απλή, μα τόσο σοφή…