Πριν το ματς είχα γράψει ότι θα κερδίσει η ομάδα που το θέλει πιο πολύ. Ε, αυτή κέρδισε.

Ο τεράστιος Ολυμπιακός που για μία ακόμα φορά απέδειξε ότι είναι από ατσάλι.

Στα χαρτιά ήταν φαβορί η ΤΣΣΚΑ κι όσο δεν ξέφευγε στο σκορ ο αγώνας ήταν ολάνοιχτος.

Στο τρίτο δεκάλεπτο φάνηκε ότι οι ερυθρόλευκοι θα πολεμήσουν μέχρι το τέλος και μετά το 36 γύρισαν το ματς και πήραν αυτό που τους άξιζε.

Καρφάκι δεν μου καίγεται αν ο Ολυμπιακός στην αρχή δεν ήταν τόσο καλός στην άμυνα ή, στα σουτ των δύο πόντων.

Ούτε με απασχολεί ότι στο μεγαλύτερο διάστημα κυνηγούσε τους Ρώσους.

Με νοιάζει ότι οι παίκτες έδωσαν και την ψυχή τους και κυρίως οι Ελληνες.

Πήραν τρομερά ρημπάουντ, έδωσαν φοβερές μάχες, κέρδισαν καθοριστικά φάουλ και συνέχεια είχαν στην τσίτα τους αντιπάλους τους.

Να είστε σίγουροι ότι οι Ρώσοι είχαν περισσότερο άγχος απο τους παίκτες της ελληνικής ομάδας.

Γιατί δεν μπορούσαν να ελέγξουν απόλυτα τον ρυθμό και να πάρουν διαφορά.

Και στο τέλος η ΤΣΣΚΑ φάνηκε αδύναμη να σταθεί όρθια.

Με όλο τον σεβασμό στους Ρώσους, για εμένα ο Ολυμπιακός έδειξε πιο γεμάτος σαν ομάδα.

Κέρδισε γιατι στηρίχθηκε στο σύνολο και όχι μόνο στον Σπανούλη.

Ναι μεν ο μεγάλος αρχηγός πήρε την κατάσταση στα χέρια του προς το τέλος, όμως οι περισσότεροι παίκτες είχαν τη δική τους συμβολή.

Από τον Γκριν με το καθοριστικό τρίποντο στο 76-79  και τον Αγραβάνη που στο φινάλε του ημιχρόνου πέτυχε το τρίποντο ψυχολογίας στο 40 -33, μέχρι τον τρομερό Παπανικολάου στο τρίτο δεκάλεπτο και τον Μάντζαρη, ο οποίος άρχισε άσχημα αλλά μετά βοήθησε ουσιαστικά με τα καλάθια που σημείωσε.

Ο Ολυμπιακός είναι μια ομάδα που έχει μάθει να τα δίνει όλα.

Ο προπονητής και οι παίκτες του δεν θέλουν να χάνουν και κάνουν ό,τι μπορούν για να κερδίσουν.

Έχουν τρομερή αυτοπεποίθηση, πιστεύουν πολύ στους εαυτούς τους και δεν φοβούνται τίποτα και κανέναν.

Χωρίς Λοτζέσκι, χωρίς Χάκετ, χωρίς τον Γιανγκ, όπως τον υπολόγιζαν πριν τον τραυματισμό του και κόντρα στο μπάτζετ των 42 εκατ. ευρώ της ΤΣΣΚΑ ο Ολυμπιακός για μία ακόμα φορά έδωσε απαντήσεις προς πάσα κατεύθυνση.

Μετά από έναν μαραθώνιο της νέας Ευρωλίγκας κατάφερε να φτάσει μέχρι τον τελικό!

Τουλάχιστον στα δικά μου φίλαθλα μάτια είναι ήδη τροπαιούχος στην καρδιά όλων των υγιώς σκεπτόμενων Ελλήνων.

Ολοι σε αυτή την ομάδα αξίζουν πολλά συγχαρητήρια. Από τους Αγγελόπουλος που βάζουν τα λεφτά, μέχρι τους προπονητές, τους παίκτες και τα άλλα μέλη του τμήματος.

Ο Ολυμπιακός είναι η επιτομή της ομάδας!

Και γι’ αυτό ακριβώς το λόγο η Φενέρ δεν τον ήθελε στον αποψινό τελικό.

Ο Ομπράντοβιτς ξέρει ότι ο Σπανούλης και οι συμπατριώτες του είναι μαχητές και δεν παραδίδουν τα όπλα εύκολα.

Δέχομαι ότι οι Τούρκοι έχουν τον πρώτο λόγο λόγω έδρας, μπάτζετ και Ζοτς.

Ο Ολυμπιακός, όμως, εδώ και πολλά χρόνια έχει αποδείξει στην πράξη ότι δεν καταλαβαίνει τίποτα.

Αυτός, άλλωστε, είναι ο 3 φορές πρωταθλητής Ευρώπης και ο θρόνος του τον περιμένει.