Του Γιώργου Κολοκοτρώνη – 

Βρέθηκα το περασμένο Σάββατο στον Βόλο για τον τελικό του κυπέλλου και πιστέψτε με ότι αηδίασα σε τόσο μεγάλο βαθμό με αυτά που έζησα που θα προτιμούσα να μην αναφερθώ.

Είναι, όμως, τέτοια η δουλειά του δημοσιογράφου που είναι υποχρεωμένος να καταγράψει τα γεγονότα.

Στο αγωνιστικό κομμάτι είδα ένα κακό ματς που κρίθηκε από το οφσάιντ γκολ του ΠΑΟΚ.

Η ομάδα της Θεσσαλονίκης προσπάθησε περισσότερο να παίξει ποδόσφαιρο, αντίθετα με την ΑΕΚ που την είδα κουρασμένη και άτολμη.

Το θέμα μας, βέβαια, είναι τα επεισόδια που προηγήθηκαν από τον τελικό και δυστυχώς επιβεβαίωσαν τους φόβους μου.

Την παραμονή του αγώνα είχα τοποθετηθεί δημόσια στο κεντρικό δελτίο ειδήσεων του ΑΝΤ1 και στον Νίκο Χατζηνικολάου ότι προσωπικά προτιμώ το φιάσκο της αναβολής, παρά το ρίσκο της δημόσιας ασφάλειας.

Το λάθος ξεκίνησε από τον ορισμό του Πανθεσσαλικού.

Το γήπεδο ήταν ακατάλληλο για πολλούς λόγους και κακώς η ΕΠΟ πήρε αυτή την απόφαση που ουσιαστικά εξυπηρέτησε τον Σαββίδη και τον Μελισσανίδη.

Η πάγια θέση μου είναι ότι ο τελικός πρέπει να γίνεται στο ΟΑΚΑ και να το γνωρίζουν όλοι από την αρχή της σεζόν. Τέλος πάντων.

Ο υφυπουργός αθλητισμού έδειξε πολιτική ανικανότητα. Άλλα αποφάσιζε το βράδυ της Πέμπτης κι άλλα το πρωί της Παρασκευής.

Κακώς επέτρεψε να δεχθεί πιέσεις για να συνυπογράψει τη διεξαγωγή του αγώνα κι αναρωτιέμαι τι θα έλεγε σήμερα η, πώς θα αισθανόταν σαν άνθρωπος αν είχαμε θρηνήσει νεκρό η, νεκρούς.

Ο Βασιλειάδης όφειλε να αναβάλει τον τελικό η, να παραιτηθεί. Τίποτα δεν έκανε από τα δύο.

Όσο για την ΕΠΟ που μίλησε για ιστορικό τελικό και γιορτή της αξίζει ανάλογη αντιμετώπιση.

Μας δουλεύει; Να τη δουλέψουμε κι εμείς…

Ποια ΕΠΟ; Της ΦΙΦΑ και της ΟΥΕΦΑ; Της μεγαλύτερης Παράγκας στον πλανήτη;

Σκεφτείτε τι θα γινόταν αν διοίκηση ήταν ο Σαρρής η, ο Γκιρτζίκης κι έκαναν αυτά τα καραγκιοζιλίκια.

Παγκόσμιος πόλεμος. Και τώρα η ανικανότητα ορισμένων έχει περάσει στα ψιλά.

Γιατί; Διότι εκπροσωπούν τους ξένους.

Τα έκαναν μπάχαλο, τα έπαιξαν όλα κορώνα γράμματα, κινδύνεψαν ζωές.

Και για να μην είμαι ισοπεδωτικός, τουλάχιστον από τη μεριά του Δήμου Βόλου και των τοπικών φορέων εισέπραξα ότι έκαναν τα πάντα για την όσο το δυνατόν καλύτερη διεξαγωγή του αγώνα και γενικά τη φιλοξενία των εκδρομέων οπαδών.

Μέσα στην πόλη δεν έγινε το παραμικρό πλην ενός περιστατικού τα ξημερώματα της Παρασκευής, ενώ έμαθα ότι όλη την εβδομάδα ο Αχιλλέας Μπέος έτρεχε νυχθημερόν για να μπαλώσει τρύπες.

Στο κάτω κάτω δεν ευθύνεται ο Μπέος για το πώς φτιάχτηκε το Πανθεσσαλικό και επιλέχθηκε για τον τελικό.

Ο Μπέος κρίνεται για τη δουλειά του στον Βόλο. Είναι σε αργία, αλλά και οι πέτρες γνωρίζουν ότι αυτός είναι το αφεντικό και οι περισσότεροι κάτοικοι δηλώνουν ικανοποιημένοι.

Πέρα, λοιπόν, την κυβέρνηση, την ΕΠΟ, την Περιφέρεια και τον Δήμο Βόλου, αυτή που έχει σημαντικότατο μερίδιο ευθύνης είναι η Αστυνομία.

Έχω την αίσθηση ότι δεν της βγήκε ο αρχικός σχεδιασμός που είχε να κάνει με την ασφαλή μετάβαση των οπαδών στις εξέδρες του Σταδίου.

ΠΑΟΚτζήδες και ΑΕΚτζήδες πλακώθηκαν έξω από το Στάδιο κι εκεί που έγινε μακελειό ήταν εντός του γηπέδου στο κέντρο και συγκεκριμένα στην αφύλαχτη πεζογέφυρα.

Δεν ξέρω αν ήταν και Σέρβοι, Ρώσοι, Κινέζοι και Μογγόλοι.

Ξέρω ότι κρατούσαν στα χέρια τους μαχαίρια, ρόπαλα, αστυνομικά γκλομπ με τα διακριτικά των ομάδων τους, κατσαβίδια, σιδεροσωλήνες, κομμάτια από είδη υγιεινής, καρέκλες, τούβλα κι ό,τι άλλο μπορείτε να φανταστείτε.

Και κτυπούσαν στο ψαχνό. Όποιον πάρει ο Χάρος.

Λες και η ανθρώπινη ζωή δεν έχει την παραμικρή αξία.

Λες και πήγαν στο γήπεδο για να πάρουν μέρος σε πόλεμο για να σκοτώσουν κι όχι να δουν ποδόσφαιρο.

Κι ο κάθε λογικός άνθρωπος ρωτά: Τόσες διμοιρίες των ΜΑΤ, γιατί δεν στάλθηκαν έγκαιρα στην πεζογέφυρα ανάμεσα στους οπαδούς να μην γίνει τίποτα;

Πώς οι χούλιγκαν τα πέρασαν όλα αυτά μέσα στο γήπεδο;

Προφανώς, δεν έγινε έλεγχος. Ποια δρακόντεια μέτρα; Ποιον κοροϊδεύουν;

Γιατί στους επισήμους η Αστυνομία ήταν ελαστική και επέτρεπε στους χούλιγκαν να κάνουν ντου η μία πλευρά στην άλλη;

Γιατί κατά τη διάρκεια του αγώνα οπαδοί και των δύο ομάδων ήταν στο ταρτάν και ανά πάσα στιγμή μπορεί να γινόταν το έλα να δεις;

Ειλικρινά σας λέω ότι είναι αδύνατον να μεταφέρω την πραγματική εικόνα που έζησα κι ακόμα απορώ πώς αυτό το παιχνίδι ξεκίνησε και τελείωσε…

Κι επειδή είδα με τα μάτια μου δεκάδες οπαδούς να μεταφέρονται αιματοβαμμένοι με τα φορεία στα ασθενοφόρα κι από εκεί στο νοσοκομείο, πάλι καλά που μείναμε εκεί…

Εκ μέρους των γονιών που δεν είχαν ιδέα σε τι κίνδυνο βρέθηκαν τα παιδιά τους ευχαριστώ τον Θεό που δεν θρηνήσαμε ανθρώπινη ζωή.