Αγχωτική η νίκη του Ολυμπιακού, αλλά σημασία έχει το αποτέλεσμα.

Οι ερυθρόλευκοι είχαν ανάγκη για πολλούς λόγους αυτό το τρίποντο και τα κατάφεραν έστω και δύσκολα απέναντι στον δυνατό Πλατανιά.

Μη νομίζετε ότι είναι εύκολο μια ομάδα να γυρίσει την κατάσταση όταν τελευταία δεν πάει καλά, έχει προχωρήσει σε πολλές αλλαγές προπονητών και η ψυχολογία είναι αρνητική.

Κι ούτε ο κόσμος του Ολυμπιακού να περιμένει θεαματική βελτίωση μέχρι το φινάλε της σεζόν.

Κάπως έτσι θα πάνε τα πράγματα, διότι η ομάδα έχει περάσει πολλά και δεν μπορεί να βρει ρυθμό.

Όσο για τον Λεμονή δεν είναι θαυματοποιός.

Το βάρος του θα πέσει στην διαχείριση των παικτών και στο πώς θα τους πάρει το κάτι παραπάνω.

Όπως για παράδειγμα από τον Μάριν, ο οποίος σκόραρε, είχε δυο, τρεις όμορφες ατομικές προσπάθειες και γενικά έδειξε αισθητά βελτιωμένος.

Πιο ορεξάτος ήταν και ο Φορτούνης, ο οποίος έτρεξε αρκετά κι έδωσε πολλές προσωπικές μονομαχίες.

Όλα τα λεφτά του ματς ήταν η διαγώνια πάσα του Μάρτινς στο 2-1.

Αυτό το παιδί είχε ανάγκη να πάρει ανάσες. Είναι εξαιρετικός ποδοσφαιριστής και του ταιριάζει ο Ολυμπιακός.

Με τρεις στόπερ και δουλεμένη τακτική εμφανίστηκε ο Πλατανιάς στην αρχή του ματς και ο Ολυμπιακός τα βρήκε ζόρικα.

Είχε ανούσια υπεροχή και μετά το 20 οι Κρητικοί πήραν μέτρα κι έδειξαν απειλητικοί.

Το ημίχρονο έκλεισε με το σωστό πέναλτι που κατελόγισε ο διαιτητής υπέρ των φιλοξενούμενων μετά από υπόδειξη του βοηθού.

Για την ισοφάριση το τηλεοπτικό ριπλέι δεν βοηθά.

Ο Ολυμπιακός, πάντως, μπήκε πολύ δυνατά, πίεσε τους Χανιώτες και μπόρεσε να γυρίσει τον αγώνα σχετικά γρήγορα.

Μετά, μάλιστα, είχε ευκαιρίες και για τρίτο γκολ, διότι ο Πλατανιάς επιδίωξε την ισοφάριση και καλά έκανε.

Το έχω ξαναγράψει ότι ο Πλατανιάς μου αρέσει πολύ.

Διαθέτει καλούς παίκτες που αγωνίζονται χωρίς άγχος, δεν φοβούνται κι έχουν αυτοπεποίθηση.

Το απέδειξαν απόψε μέσα στο Καραϊσκάκη και φυσικά αυτό είναι έργο του προπονητή.