Το ποδόσφαιρο είναι ομαδικό άθλημα και στην αποτυχία δεν μου αρέσει να επιρρίπτω ευθύνες σε έναν μόνο παίκτη. Δεν το βρίσκω και σωστό.

Στο αποψινό ματς, όμως, του Ολυμπιακού με την Μπεσίκτας ο αρνητικός πρωταγωνιστής ήταν ο Λεάλι η, ο μικρός Μπουφόν όπως, υποτίθεται, ότι τον έχουν βαφτίσει οι Ιταλοί.

Ο Λεάλι ευθύνεται για τα δύο γκολ του Μπάμπελ, το δεύτερο και το τρίτο, ενώ ένας γκολκίπερ κλάσης θα είχε διαβάσει τη σέντρα στο πρώτο γκολ και θα επιχειρούσε έξοδο προς τον Αμπουμπακάρ.

Κι αν βάλετε και το τραγικό λάθος στον αγώνα του Καραϊσκάκη, τότε το συμπέρασμα είναι ότι ο Ιταλός εξελίχθηκε σε 12ο παίκτη των Τούρκων.

Σαν συνολική εικόνα η Μπεσίκτας είναι ανώτερη ομάδα, διότι διαθέτει ορισμένους ποιοτικούς παίκτες.

Μετά το 2-0, όμως, ο Ολυμπιακός αντέδρασε, μείωσε και στην αποβολή του Αμπουμπακάρ το σκηνικό άλλαξε.

Ενώ στην αρχή η Μπεσίκτας είχε τον έλεγχο και όλα έδειχναν εύκολο βράδυ, μετά το 39 οι ερυθρόλευκοι ανέβηκαν ψυχολογικά και πίστεψαν στην ισοφάριση.

Μέχρι να γίνει το 3-1 είχαν την κατοχή, έχασαν δύο καλές ευκαιρίες με τους Ανσαριφάρντ και Φορτούνη και θα μπορούσαν να πιέσουν πιο έντονα για το 2-2.

Το λάθος τους ήταν ότι άφησαν τον Ντα Κοστα να κάνει παιχνίδι από πίσω και δεν πήρε περισσότερες πρωτοβουλίες ο Φορτούνης η, ο Μάρτινς αν έμπαινε πιο νωρίς.

Ο Σεμπά φάνηκε ότι δεν ήταν έτοιμος 100%, ενώ ο Μάριν δεν μπόρεσε να βρει ρυθμό.

Σαφώς το 4-1 είναι βαρύ, αλλά δεν ήρθε η καταστροφή.

Ο Ολυμπιακός είδε πώς φτιάχνονται οι μεγάλες ομάδες.

Με χρήμα και απόκτηση παικταράδων.

Όπως η Μπεσίκτας. Αυτό πρέπει να κάνει το καλοκαίρι ο Μαρινάκης για να δει ο κόσμος την ομάδα που ονειρεύεται.

Όσο για τον Λεάλι θα πρέπει να φάει πολλά ψωμιά για να φτάσει στο μικρό του δαχτυλάκι τον Μπουφόν.

Ασφαλώς μέσα από τα λάθη του θα μάθει και θα γίνει καλύτερος, πάντως προς το παρόν όχι μόνο δεν έχει βοηθήσει τον Ολυμπιακό, αλλά ίσα ίσα που τον …οδήγησε εκτός Ευρώπης.