Ο ΠΑΟΚ δεν ήταν στα καλά του πριν το ματς κι όμως κέρδισε τον Ολυμπιακό με 2-0.

Κι ερωτώ: Αν ο ΠΑΟΚ ήταν στην κατάσταση του Ιανουαρίου, πόσα θα έγραφε το κοντέρ απέναντι στον αποψινό Ολυμπιακό;

Ξεκινώ με τον ηττημένο, διότι βρέθηκε σε κακή μέρα κι έχασε φυσιολογικά.

Αν εξαιρέσουμε τον Φορτούνη, που είχε κέφι, κανείς άλλος δεν ανταποκρίθηκε στις απαιτήσεις του αγώνα.

Ούτε ο Ανσαριφάρντ, ο οποίος μπήκε δυνατά, αλλά δεν είχε συνέχεια.

Οι ερυθρόλευκοι φάνηκαν το πρώτο τέταρτο όταν προσπάθησαν να αιφνιδιάσουν τους αντιπάλους τους.

Και μέχρι ενός ορισμένου σημείου τα κατάφεραν.

Σιγά σιγά, όμως, ο δικέφαλος άρχισε να κερδίζει μέτρα και προς το τέλος του ημιχρόνου ήταν απειλητικός.

Το σκηνικό άλλαξε στην επανάληψη με τα γρήγορα γκολ του ΠΑΟΚ.

Εκεί ουσιαστικά τελείωσε το ματς, διότι ο Ολυμπιακός ήταν ανήμπορος να αντιδράσει.

Οι παίκτες του έβλεπαν ότι ερχόταν η τρίτη σερί ήττα στο πρωτάθλημα και η ψυχολογία τους ήταν χάλια.

Χώρια που αναδείχθηκαν οι αδυναμίες και στην αμυντική λειτουργία και στο μεσοεπιθετικό κομμάτι.

Έτσι ο ΠΑΟΚ χωρίς να εντυπωσιάσει πήρε σχετικά εύκολα το τρίποντο.

Έπαιξε δυνατά, ο Ιβιτς ενίσχυσε το κέντρο και ο δικέφαλος διαχειρίστηκε σωστά το ματς μέχρι τη λήξη.

Ασφαλώς το πρωτάθλημα αποκτά άλλο χρώμα μετά από αυτό το αποτέλεσμα και στον ΠΑΟΚ επιβάλλεται να κάνουν ένα φλας μπακ για να συνειδητοποιήσουν πόσους βαθμούς έχασαν τζάμπα.

Το ίδιο, βέβαια, μπορούν να πουν και στον Ολυμπιακό που είναι ασυνήθιστοι να χάνουν τρία σερί ματς.

Η λογική λέει ότι ο Ολυμπιακός θα αντιδράσει όπως έκανε και στο Περιστέρι, αλλά τα πάντα θα εξαρτηθούν από το πόσο ο Μαρινάκης στηρίζει και μέχρι πότε τον Μπέντο…