Στον Ολυμπιακό ο Πάουλο Μπέντο κρίνεται από παιχνίδι σε παιχνίδι και γι’ αυτό κανένας δεν μπορεί να μιλήσει για την επόμενη ημέρα.

Όλοι, όμως, αναγνωρίζουν τη σφραγίδα που βάζει ο Πορτογάλος στο αύριο του Ολυμπιακού με την ανάδειξη νεαρών παικτών από την Ακαδημία της ομάδας.

Σε πρώτο πλάνο είναι οι Ρέτσος, Μανθάτης, Ανδρούτσος και ακολουθεί ο Νικολάου, ο οποίος έκανε ήδη το ντεμπούτο του στον αγώνα κυπέλλου με τον Αρη.

Ο Μπέντο είναι ο πρώτος προπονητής στην σύγχρονη ιστορία των ερυθρολεύκων που έχει σχέδιο και όραμα για τον Ολυμπιακό των Ελλήνων ποδοσφαιριστών.

Κι αυτό δεν το κάνει από ανάγκη, ούτε γιατί του το ζήτησαν από τη διοίκηση.

Ο Πορτογάλος δεν πειραματίζεται. Ό,τι κάνει το πιστεύει κι αυτό είναι το πιο σημαντικό και για τον ίδιο και για τα παιδιά.

Η ψυχολογία των πιτσιρικάδων βρίσκεται στα ύψη και μαζί τους ζουν και αναπνέουν εκατοντάδες παιδιά σε όλες τις σχολές του Ολυμπιακού. 

Βλέπουν την εξέλιξη των πρώην συμπαικτών τους και ονειρεύονται ότι κάποια στιγμή θα έρθει και η δική τους σειρά.

Χωρίς ίχνος υπερβολής αυτή τη περίοδο η καρδιά του Ολυμπιακού κτυπάει στην Ακαδημία του.

Και τι πιο ωραίο για μια μεγάλη ομάδα να αρχίζει σιγά σιγά να προωθεί δικούς της ποδοσφαιριστές…

Υπάρχει, βέβαια, σημαντική μερίδα του κόσμου που ναι μεν συμφωνεί με τον Μπέντο, όμως διαφωνεί γιατί ο ξένος τεχνικός αγνοεί κάποιους άλλους παίκτες και κυρίως τον Τσόρι.

Η άποψη αυτών των οπαδών είναι ότι οι πιτσιρικάδες θα μπορούσαν να έπαιζαν λιγότερο, έτσι ώστε να έπαιρνε συμμετοχές ο Αργεντίνος κι άλλες φορές ο Καμπιάσο με τον Μάριν, ο οποίος  σιγά σιγά άρχισε να ξαναπαίζει.

Το σκεπτικό τους δεν είναι λάθος, από τη στιγμή μάλιστα που ο Τσόρι είναι ποιοτικός και τουλάχιστον για μισή ώρα μπορεί να κάνει «παπάδες».

Αυτό, άλλωστε, που θέλει να βλέπει ο κόσμος είναι θέαμα.

Δυστυχώς, όμως, δεν μπορούν να γίνονται όλα.

Να παίζουν τα ονόματα, να δίνονται ευκαιρίες στους μικρούς, η ομάδα να προσφέρει ωραία μπάλα και ταυτόχρονα να κερδίζει.

Εδώ ο κόσμος του Ολυμπιακού οφείλει να δείξει ωριμότητα και να στηρίξει την προσπάθεια του Μπέντο, γιατί το αύριο μπορεί να αποδειχθεί πιο σημαντικό από το χθες και το σήμερα.

Άλλος στη θέση του θα πήγαινε στα σίγουρα.

Θα χρησιμοποιούσε τα βαριά χαρτιά για να έχει το κεφάλι του ήσυχο.

Και να μην τα κατάφερνε, ποιος θα τον κατηγορούσε αφού ούτε προετοιμασία έκανε, ούτε έφερε δικούς του παίκτες με εξαίρεση τον Βιάνα…

Ο Πορτογάλος, όμως, ρισκάρει και δεν κάνει πίσω.

Ξέρει ότι παίζει με τη φωτιά και προχωρά ακάθεκτος. Αυτό δείχνει εμπιστοσύνη στον εαυτό του και φυσικά στους παίκτες.

Κι απ΄ ό,τι μαθαίνω ναι μεν αυτοί που δεν παίζουν αισθάνονται άσχημα, όμως αναγνωρίζουν την τόλμη του προπονητή τους στην ριζική ανανέωση του ρόστερ της ομάδας. Κι έτσι είναι.

Σαν κόουτς ο 48χρονος Πορτογάλος δεν είναι κάτι το ιδιαίτερο, τουλάχιστον μέχρι τώρα, όμως είναι αυτός που δείχνει τον δρόμο σε όλους τους συναδέλφους του στην Ελλάδα, αρκεί βέβαια να υπάρχει το κατάλληλο υλικό από τις Ακαδημίες των ομάδων τους.

Στον Ολυμπιακό ο Μπέντο βρήκε λαβράκια και συνεχώς ενημερώνεται και για άλλα παιδιά.

Το σίγουρο είναι ότι ανεξάρτητα ποιο θα είναι το μέλλον του στην ομάδα, το όνομά του θα συζητείται για πολλά χρόνια στον Ολυμπιακό. Κι όχι μόνο…