Είναι φοβερό αυτό που έγινε απόψε με τον Παναθηναϊκό. Έχανε με 16-0 (!), ισορρόπησε, πέρασε μπροστά και στο τέλος πρόσφερε το ματς στον Ερυθρό Αστέρα με δύο δικά του απανωτά λάθη.

Δεν λέω ότι οι πράσινοι ήταν καλύτεροι και έπρεπε να κερδίσουν, αλλά όταν καταφέρνουν να σταθούν όρθιοι μέσα σε αυτή την κολασμένη ατμόσφαιρα είναι κρίμα κι άδικο να την πατάνε στο τέλος από έλλειψη καθαρού μυαλού και κούρασης.

Για να είμαι ειλικρινής μετά από το απίστευτο 16-0 φοβήθηκα ότι το τριφύλλι θα ταπεινωθεί και θα γνωρίσει μία από τις πιο βαριές ήττες στην ευρωπαϊκή ιστορία του.

Ευτυχώς που βρέθηκε σε μεγάλη μέρα ο Γκάμπριελ κι έβγαλε το φίδι από την τρύπα.

Στην αρχή με τα τρίποντα έδωσε ψυχολογία στην ομάδα και σιγά σιγά ο Παναθηναϊκός έδειξε να πιστεύει ότι μπορεί να επιστρέψει στην Αθήνα νικητής.

Το τέλος, όμως, ήταν εφιαλτικό για τους πράσινους.

Οι επιπόλαιες ενέργειες του Τζέιμς και του Σίνγκλεντον, συν τις κακές αμυντικές τοποθετήσεις βοήθησαν τους Σέρβους να κάνουν ένα 14-2 και να καθαρίσουν δίκαια το ματς.

Είχαν περισσότερη ψυχή, έγινε καλύτερη ομαδική δουλειά και βγήκαν σωστές συνεργασίες.

Η φοβερή έδρα τους ήταν ο 6ος τους παίκτης.

Ο Παναθηναϊκός είχε ξανά τον Καλάθη εκτός αγώνα, ενώ δεν βοήθησαν καθόλου ο Μπουρούσης και ο Τζεντίλε.

Σε ένα ακόμη εκτός έδρας αγώνα ο Παναθηναϊκός δεν είχε τις λύσεις να είναι ανταγωνιστικός μέχρι το φινάλε κι αυτό σίγουρα απασχολεί τον Πασκουάλ.

Μπορεί ο Ερυθρός Αστέρας να είναι η πιο φορμαρισμένη ομάδα της διοργάνωσης, όμως αυτό δεν σημαίνει ότι είναι ανίκητος.

Ο Παναθηναϊκός έχει το ταλέντο να κερδίζει ανάλογες ομάδες, όμως υστερεί στην ομαδικότητα.

Οι εξαιρετικοί παίκτες του δεν έχουν ομοιογένεια και ισορροπία ως σύνολο.

Η ομάδα δεν είναι συμπαγής όσο θα έπρεπε και μέχρι ενός ορισμένου σημείου αυτό είναι φυσιολογικό, διότι αποτελείται από νέους παίκτες που θέλουν τον χρόνο τους για δέσουν μεταξύ τους.

Μετά από αυτή την ήττα απομακρύνεται ο στόχος της τετράδας και πλέον οι πράσινοι θα επιδιώξουν ένα όσο το δυνατόν καλύτερο πλασάρισμα στην οκτάδα.