Η κατάντια του Παναθηναϊκού δεν είναι ότι έχασε από μια ομάδα που εκπροσωπεί ένα χωριό 700 κατοίκων.

Αλλά ότι ο κόσμος του και όλη η φίλαθλη Ελλάδα το αποδέχεται σαν να μην τρέχει τίποτα.

Το θεωρεί, δηλαδή, ένα φυσιολογικό αποτέλεσμα.

Κι αυτό συμβαίνει διότι ο Παναθηναϊκός πια έχει μικρύνει.

Ουδεμία σχέση με την ομάδα που έπαιζε ο προπονητής του.

Και πραγματικά με το χέρι στην καρδιά απαντήστε στο εξής ερώτημα: Στον τότε μεγάλο Παναθηναϊκό των τίτλων και της Ευρώπης, ποιος από τους σημερινούς παίκτες θα είχε θέση στην ενδεκάδα;

Δεν θα δυσκολευτείτε. Κανένας. Ζήτημα είναι να έβρισκαν θέση στην αποστολή.

Ακόμα και ο Μπεργκ θα ήταν αλλαγή του τεράστιου  Βαζέχα.

Τότε τι να συζητάμε; Μιλάμε πλέον για έναν άλλο Παναθηναϊκό που έχει πάρει τον κατήφορο.

Κι έχει καταφέρει να βρίσκεται 12 πόντους πίσω από έναν μετριότατο  Ολυμπιακό.

Τι να κάνει ο Ουζουνίδης; Ο άνθρωπος δεν είναι θαυματοποιός.

Βάζει αυτούς που έχει. Και για να βρει καλύτερους χρειάζονται χρήματα κι έξυπνες επιλογές.

Κομματάκι δύσκολο για τώρα τον Ιανουάριο.

Αν ο Αλαφούζος δεν αλλάξει φιλοσοφία και δεν βρει χρήμα να σπρώξει για πραγματικά μεγάλους παίκτες, ο Παναθηναϊκός θα συνεχίσει να βολοδέρνει.

Είτε έχει προπονητή τον Μαρίνο, είτε τον Μουρίνιο.

Πολλά μπράβο στον Πλατανιά του Γιώργου Παράσχου.

Ομάδα με οργάνωση, πλάνο, αγωνιστική πειθαρχία, ενέργεια και ουσία.