Από χθες τοποθετήθηκα για το πέναλτι φάντασμα με το οποίο η Σταντάρ  μείωσε σε 1-2 και ξαναμπήκε στον αγώνα.

Και είναι αλήθεια ότι ο Παναθηναϊκός αδικήθηκε και στον εκτός έδρας αγώνα με την Θέλτα.

Ίσως τώρα τα πράγματα να ήταν πολύ διαφορετικά και το τριφύλλι να είχε βάσιμες ελπίδες πρόκρισης στην επόμενη φάση του Γιουρόπα Λιγκ.

Και τώρα έχει, αλλά θα παίξουν ρόλο και τα αποτελέσματα των άλλων ομάδων στους μεταξύ τους αγώνες.

Άλλο, όμως, είναι το θέμα μου.  Ότι ο Παναθηναϊκός έχει σοβαρό πρόβλημα στην αμυντική του λειτουργία και συγκεκριμένα στον χώρο που κινούνται τα χαφ με ανασταλτικά καθήκοντα.

Ο Λεντέσμα δεν μπορεί πια να κάνει τη δουλειά του κλασικού εξαριού όπως έκανε παλιά, συν ότι δεν έχει δυνάμεις.

Γι’ αυτό και στο δεύτερο ημίχρονο κάνει συντήρηση και ουσιαστικά δεν βοηθά την ομάδα όπως πρέπει και θα ήθελε κι ο ίδιος.

Η άποψή μου είναι ότι ο Αργεντίνος πρέπει να παίρνει ανάσες.  

Και για να έρθει στα ίσα του και για να παίζει ένας άλλος παίκτης που θα τρέχει περισσότερο και θα καλύπτει χώρους.

Δέχομαι ότι ο Λεντέσμα είναι ποιοτικός και ο καλύτερος οργανωτής του παιχνιδιού.

Γι’ αυτό, άλλωστε, τον πήρε ο Στραματσιόνι, όχι για να παίζει όπως στην Λάτσιο που το τάκλιν του έφτανε στην καρωτίδα…

Πάνω απ’ όλα, όμως, μετράει η διάρκεια και το συμφέρον της ομάδας.

Στο κάτω κάτω δεν λέω να καθίσει στην εξέδρα για πολύ καιρό.

Πρέπει να συζητήσει με τον προπονητή του και να βρουν τη λύση για μια έξυπνη διαχείριση.

Όσο ο Λεντέσμα θα παίζει συνεχώς, τόσο θα κουράζεται περισσότερο και θα έρθει η ώρα που θα κλατάρει.

Ήδη θα μείνει εκτός για 10 μέρες με τράβηγμα και αυτό το διάστημα ο 33χρονος άσος θα ξεκουραστεί και θα γεμίσει ξανά τις μπαταρίες του, διότι η σεζόν θα είναι απαιτητική.

Σε αυτό το σημείο είμαι υποχρεωμένος να επαναλάβω ότι ο συγκινητικός Ζέκα, που θα απουσιάσει για αρκετό καιρό, δεν είναι 6άρι, αλλά 8άρι παλαιάς κοπής.

Ο Πορτογάλος τρέχει παντού σαν τρελός, δίνει τα πάντα για την ομάδα, όμως δεν μπορεί να παίζει τον ρόλο του καθαρού κόφτη, διότι δεν τον ξέρει.

Είναι φιλότιμος και προσπαθεί, όμως ο Παναθηναϊκός έχει ανάγκη από ένα κανονικό αμυντικό μέσο.

Κάτι σαν τον Μιλιβόγεβιτς η, τον Σιμόες στα καλά του.

Κι αυτό το τονίζω για να αναδείξω το πρόβλημα των πρασίνων και γιατί  είναι αδύνατοι στο κομμάτι της αμυντικής λειτουργίας.

Από τη μία είναι η κούραση κι από την άλλη η απουσία παικτών με καθαρά αμυντικές δυνατότητες.

Δεν είναι τυχαίο ότι στα ματς με Θέλτα και Σταντάρ ο Παναθηναϊκός λύγισε μετά τα μέσα του δευτέρου ημιχρόνου.

Μετά το 60, 65 χάνει την φρεσκάδα του, πέφτει η ταχύτητά του και το μυαλό δεν είναι καθαρό…

Σε όλες τις ομάδες ο ανασταλτικός χαφ είναι το άλφα και το ωμέγα και τον Ιανουάριο ο Παναθηναϊκός οπωσδήποτε θα πρέπει να καλύψει αυτή τη θέση με την απόκτηση βασικού ποδοσφαιριστή κι όχι ρεζέρβας…

Αυτό δεν σημαίνει ότι η μεταγραφή πρέπει να παίζει πάση θυσία.

Βασικός είναι κι αυτός που ο προπονητής τον υπολογίζει στον κορμό της ομάδας και μπορεί να αγωνιστεί ανά πάσα στιγμή.