Υπάρχουν κάποια παιχνίδια που το άσπρο δεν μπορείς να το κάνεις μαύρο.

Απόψε στην Μαδρίτη η Ρεάλ κέρδισε καθαρά και δίκαια τον Ολυμπιακό, διότι είναι καλύτερη ομάδα.

Δεν μπορώ να ξέρω τη συνέχεια, πάντως την συγκεκριμένη χρονική στιγμή η ισπανική ομάδα έχει πολλά πλεονεκτήματα σε βάρος των ερυθρολεύκων.

Κατ’ αρχάς η Ρεάλ διαθέτει ανώτερο ρόστερ κι αυτό φάνηκε στο μεγαλύτερο διάστημα του αγώνα.

Όσες αλλαγές κι αν έκανε ο Λάσο οι Ισπανοί συνέχιζαν στον ίδιο ρυθμό και έδειχναν να είναι πιο κοντά στη νίκη.

Έπειτα η ισπανική ομάδα ήταν πολύ πιο διαβασμένη και καλύτερα προετοιμασμένη.

Μέχρι τους Θάντερ αντιμετώπισε πρόσφατα σε φιλικό αγώνα.

Με τίποτα δεν ήθελε να χάσει στην πρεμιέρα μέσα στο σπίτι της.

Έτρεξε πολύ κι έπαιξε δυνατά εκμεταλλευόμενη τα διαιτητικά σφυρίγματα της έδρας, αλλά και του ονόματός της.

Ναι μεν η διαιτησία έπαιξε Ρεάλ, όχι όμως ότι διαμόρφωσε το αποτέλεσμα.

Αυτά είναι αστεία πράγματα να λέγονται και να γράφονται.

Το μεγάλο πρόβλημα του Ολυμπιακού είναι στην θέση του σέντερ.

Ο Γιανγκ ακόμα δεν είναι έτοιμος και η ομάδα μειονεκτεί κάτω από τα καλάθια. Είναι γυμνή.

Ο Μιλουτίνοφ δεν μπορεί να σηκώσει αυτό το βάρος και ο Μπιρτς δείχνει να είναι καλύτερος στην άμυνα.

Όσο ο Γιανγκ δεν μπορεί να προσφέρει τις υπηρεσίες του ο Ολυμπιακός θα τρέχει και δεν θα φτάνει και είναι υποχρεωμένος να βρίσκει άλλες λύσεις για να σκοράρει.

Στο 26 η ελληνική ομάδα πέρασε μπροστά και μετά χάθηκε επιθετικά.

Γιατί; Διότι λογικά ήρθε ο εκνευρισμός για την αδυναμία κάτω από τα καλάθια, συν κάποια σφυρίγματα.

Οι παίκτες του Σφαιρόπουλου έχασαν την συγκέντρωσή τους και στο τέλος φάνηκαν πολύ λίγοι.

Έτσι εξηγείται και η μεγάλη διαφορά που σε καμιά περίπτωση δεν αντικατοπτρίζει την πραγματική εικόνα του αγώνα.

Σαφώς οι Μαδριλένοι ήταν καλύτεροι, όχι όμως για 18 πόντους.

Ο Ολυμπιακός μου άρεσε μόνο στο δεύτερο δεκάλεπτο.

Έβγαλε ενέργεια, έπαιξε με εγωισμό και οι Ισπανοί τον ένιωσαν για τα καλά.

Ο Σπανούλης ξεκίνησε μια χαρά, όμως η συνέχεια δεν ήταν ανάλογη.

Λίγα πράγματα κι από τους Πρίντεζη, Μάντζαρη.

Ο Παπανικολάου σε αρκετές φάσεις έδειξε επιπολαιότητα κι αυτό κόστισε στην ομάδα, όπως και ορισμένες ενέργειες του Αγραβάνη που όσο έπαιξε στην αρχή ήταν θετικότατος μαζί με τον Χάκετ.

Ο Λοτζέσκι ήταν αυτός που με τα τρίποντα κράτησε όσο μπορούσε την ομάδα όρθια, όμως η ρέντα του δεν είχε συνέχεια και έλειπαν οι συμπαραστάτες στα μακρινά σουτ.

Απογοητευτικός ήταν ο Γκριν, ενώ ο Παπαπέτρου δικαίωσε τον προπονητή του που δεν του έδωσε αρκετό χρόνο συμμετοχής.

Γενικά ο Ολυμπιακός έκανε πολλά λάθη και δεν πήρε βοήθειες από τον πάγκο του, αν και στο σύγχρονο μπάσκετ δεν υπάρχουν βασικοί και αναπληρωματικοί.

Η πρώτη ήττα δεν λέει πολλά πράγματα.

Ο Ολυμπιακός θέλει χρόνο για να ετοιμαστεί καλύτερα, όμως επιμένω ότι πολλά θα εξαρτηθούν από το πότε ο Γιανγκ θα ξαναγίνει «θηρίο»…

Ο Σφαιρόπουλος ποντάρει πολλά πάνω του και προφανώς κάτι θα ξέρει περισσότερο…