Yποσχέσεις άφησε ο Παναθηναϊκός στο φιλικό του παιχνίδι με την Τσβόλε.

Και συγκεκριμένα στο πρώτο ημίχρονο που το τριφύλλι πέτυχε τρία γκολ και από το 20 μέχρι το τέλος έδειξε δημιουργικό πρόσωπο.

Ο Στραματσιόνι επέλεξε 4-4-2 με τον Λεντέσμα να είναι ο ηγέτης της ομάδας και να κατευθύνει το παιχνίδι της.

Δίπλα του ο πάντα πολύτιμος Ζέκα, δεξιά ο Λουντ και αριστερά ο Γουακάσο.

Ο Ιμπάρμπο έπαιξε κοντά στον Μπεργκ και φάνηκε να ξέρει καλά τη θέση του δεύτερου κυνηγού.

Είχε πολύ καλές κινήσεις με και χωρίς τη μπάλα, άνοιγε διαδρόμους και υποστήριξε ιδανικά τον Σουηδό.

Ο Γουακάσο ξεκίνησε δυνατά, όμως δεν είχε συνέχεια.

Πέτυχε, πάντως, ένα εξαιρετικό γκολ, δείγμα της ποιότητάς του.

Ο Λουντ χάνεται από δεξιά. Είναι παίκτης που κινείται καλύτερα στον άξονα και από εκεί βρέθηκε σε θέση κρυφού φορ και σημείωσε γκολ μετά από έξοχη προσπάθεια των παικτών του Παναθηναϊκού.

Η άμυνα δεν είχε προβλήματα με τους λίγους Ολλανδούς.

Ο Ιβάνοφ, πάντως, δεν εμπνέει απόλυτη εμπιστοσύνη όταν δεχθεί μπαλιά στην πλάτη του.

Ο Βούλγαρος είναι καλός στις μεταβιβάσεις.

Ο Χουλτ δεν είναι κάτι το ιδιαίτερο, αλλά ακόμα είναι πολύ νωρίς για να εκφραστώ περισσότερο.

Έχει σημασία και ποιος είναι ο αντίπαλος, αλλά και το πώς παίζει.

Για παράδειγμα στο δεύτερο ημίχρονο ο Παναθηναϊκός έδωσε χώρο στην Τσβόλε προφανώς μετά από εντολή του προπονητή του, ο οποίος ήθελε να δει την αμυντική αντίδραση της ομαδας και πώς φεύγει στην κόντρα.

Είναι ξεκάθαρο, πάντως, ότι οι μεταγραφές έχουν ανεβάσει το επίπεδο των πρασίνων και περισσότερο ο πολύπειρος Λεντέσμα.

Ο Αργεντίνος μπορεί να κάνει πολλά πράγματα στην ομάδα.

Να φτιάχνει το παιχνίδι από πίσω, να προωθείται και να μοιράζει τη μπάλα δεξιά κι αριστερά, να βρίσκει με κάθετες απευθείας τους επιθετικούς, ακόμα και να σκοράρει.

Έχει εμπιστοσύνη στα πόδια του και πέτυχε ένα όμορφο γκολ.

Ο Λεντέσμα θα αποτελεί βαρόμετρο για τον Παναθηναϊκό που δείχνει πιο ομάδα και πλέον έχει πιο πολλές λύσεις στο επιθετικό κομμάτι.

Μην ξεχνάμε τον Λέτο που θα είναι έτοιμος την άλλη εβδομάδα, συν τον Βιγιαφάνες που έπαιξε αλλαγή και με το καλημέρα έδειξε το πλούσιο ταλέντο του.

Για εμένα αυτός ο παίκτης είναι για την ενδεκάδα και συγκεκριμένα πίσω από το φορ.

Θα «κούμπωνε» καλύτερα στο 4-2-3-1 που το γύρισε ο Ιταλός μετά τις πολλές αλλαγές στην επανάληψη,  αλλά και στο 4-4-2 θα μπορούσε να αλλάζει θέσεις με τον Ιμπάρμπο.

Προτιμώ, δηλαδή, τον Βιγιαφάνες αντί του Λουντ, αν και ο Φινλανδός είναι «μαμούνι» και έχει έφεση στο σκοράρισμα.