Η εθνική ομάδα μπάσκετ απέτυχε για μια ακόμα φορά να λάβει μέρος σε Ολυμπιακούς αγώνες και το πιο εύκολο είναι να την “κτυπήσεις”.

Σε επίπεδο ομοσπονδίας, προπονητή και παικτών.

Προσωπικά δεν θα το κάνω, διότι από τον Βασιλακόπουλο μέχρι και τον τελευταίο αθλητή όλοι έχουν προσφέρει στο άθλημα και δεν τους αξίζει ο “πυροβολισμός” και η “εκτέλεση”.

Άλλο είναι η καλόπιστη κριτική που θα βοηθήσει τον Βασιλακόπουλο να πάρει τις κατάλληλες αποφάσεις για το αύριο και συγκεκριμένα για την ομάδα που θα παίξει στο ευρωμπάσκετ του 2017.

Η εθνική δεν τα κατάφερε στο Ρίο, διότι στο κρίσιμο ματς με την Κροατία δεν μπόρεσε να δείξει ομαδικότητα και δεν έβγαλε την απαραίτητη ενέργεια.

Αυτό κάπου ήταν λογικό, διότι ο Κατσικάρης είχε ελάχιστο χρόνο να προετοιμάσει μια ομάδα με πολλές απουσίες και αναφέρομαι στον Πρίντεζη και τον Σλούκα.

Και οι δύο παίκτες είναι πολύτιμοι για την ομάδα και το ίδιο πιστεύω να ισχύει για τον Παπαγιάννη, αλλά και τον αδικημένο από τον εαυτό του Παππά.

Υπάρχει και ο Παπανικολάου που λογικά του χρόνου θα είναι πολύ καλύτερος.

Η ομάδα, λοιπόν, δεν είχε ομοιογένεια και έδειξε ότι αντιμετωπίζει σοβαρό πρόβλημα στο σουτ.

Το ξέρουμε ότι δεν διαθέτουμε τα μεγάλα ονόματα του παρελθόντος, ούτε τους εξαιρετικούς σουτέρ.

Γι’  αυτό θα πρέπει να υπάρχουν εναλλακτικές λύσεις που δεν τις είδαμε. 

Κακώς ο Αντετοκούνμπο “βαπτίστηκε” ο νέος ηγέτης μετά τον Σπανούλη, διότι δεν μπορεί εύκολα να προσαρμοστεί με τα δεδομένα του ευρωπαϊκού μπάσκετ.

Είναι νωρίς ακομα για τον Γιάννη. Άλλο το NBA.

Το βλέπουμε και στον Κουφό. Τρομερό κορμί, μεγάλα χέρια, όμως δεν το εκμεταλλεύεται και υπάρχουν επιθέσεις που χάνεται…

Για τον Καλάθη επιμένω εδώ και ένα χρόνο ότι δεν είναι ηγέτης.

Στον Μπουρούση έκανε κακό η τεράστια προβολή και η καθημερινή μεταγραφολογία.

Ένα σωρό πράγματα μπορούμε να πούμε, αλλά δεν έχει νόημα.

Ό,τι έγινε, έγινε. Σημασία εχει η επόμενη ημέρα και για εμένα το πρώτο πράγμα που πρέπει να κάνει ο Βασιλακόπουλος είναι να βρει προπονητή που θα δουλεύει αποκλειστικά για την εθνική ομάδα.

Όπως και να το κάνουμε άλλο είναι να έχεις καθημερινή ομάδα και το καλοκαίρι να κάνεις μια παρένθεση για την εθνική και διαφορετικό να απασχολείσαι μόνο στο αντιπροσωπευτικό συγκρότημα που σημαίνει ότι συνέχεια θα παρακολουθείς αγώνες και υποψήφιους παίκτες και γενικά θα είσαι προσηλωμένος σε εναν και μόνον στόχο.

Έναν προπονητή με συμβόλαιο και καθαρά επαγγελματική συνεργασία.

Όχι σαν τον Κατσικάρη που δήλωσε χθες ότι δεν είχε συμβόλαιο και άφησε να εννοηθεί πως πάνω απ’ όλα έβαλε το συναισθηματικό κομμάτι.

Το αφεντικό της Ελλάδας επιβάλλεται να είναι σούπερ επαγγελματίας που θα θέλει να πετύχει πρώτα για τον εαυτό του.

Το έμψυχο υλικό μας είναι καλό, αθλητικό, διαθέτει μπασκετική παιδεία και με τους παίκτες που προανέφερα μπορούμε να επιστρέψουμε στο δειθνές στερέωμα.

Αρκεί η δουλειά να ξεκινήσει από σήμερα κιόλας. Σοβαρά, οργανωμένα, υπεύθυνα.