Το πρόσωπο της ημέρας είναι ο Τιμούρ Κετσπάγια και οι συζητήσεις του με την ΑΕΚ.

Πριν αναφερθώ στην γνώμη μου για τον Γεωργιανό τεχνικό θέλω να αναδείξω το αλαλούμ που επικράτησε στην Ενωση με το θέμα του προπονητή.

Ήταν φανερό ότι είχαν μπλεχτεί αρκετοί άνθρωποι με διαφορετική κουλτούρα και γι’ αυτό δεν υπήρχε συγκεκριμένος στόχος για το τι προπονητή χρειάζεται η ομάδα.

Νέο σε ηλικία, κάποιον ώριμο, επιθετικό, αμυντικό, κάποιας σχολής, τι ακριβώς;

Έτσι εξηγείται ότι η ΑΕΚ μιλούσε με τον Αργεντίνο Αρουαμπαρένα, τον Γάλλο Μοντανιέ, τον Γερμανό Φινκ κι αρκετούς άλλους από την Ιταλία, την Ισπανία και την Πορτογαλία.

Οι περισσότεροι δεν είχαν κάποιο κοινό προπονητικό σημείο.

Η ΑΕΚ, δηλαδή, ουσιαστικά δεν ήξερε τι έψαχνε κι έδωσε βάρος στο όνομα κι όχι στον τρόπο δουλειάς και στο αγωνιστικό στιλ που έχει ο κάθε τεχνικός.

Έρχομαι τώρα στον Κετσπάγια που τον ξέρουμε και μας ξέρει πολύ καλά.

Ο Γεωργιανός είναι πολύ δουλευταράς, οργανωτικός και δεν σηκώνει μύγα στο σπαθί του.

Τον νοιάζει το αποτέλεσμα και γι’ αυτό θυσιάζει το θέαμα για την ουσία.

Έχει πολλά κοινά χαρακτηριστικά με τον Πογιέτ και οι οπαδοί της ΑΕΚ θα πρέπει να είναι έτοιμοι γι΄ αυτό που θα δουν από την ομάδα τους.

Διαβάζοντας τα ονόματα που συζητούσε η Ενωση είχα την αίσθηση ότι η ομάδα θέλει να παίξει πιο επιθετικά κι ελεύθερα.

Με τον Κετσπάγια δεν μπορεί να γίνει κάτι τέτοιο.

Δίνει τεράστια σημασία στην ανασταλτική λειτουργία και γνωρίζει πώς να τα καταφέρει.

Η διαδρομή του ως τεχνικός είναι πολύ καλή και το πιο σημαντικό για την ΑΕΚ είναι ότι την γνωρίζει απ’ έξω κι ανακατωτά.

Φόρεσε, άλλωστε, και τη φανέλα της και γνωρίζει πρόσωπα και πράγματα.

Αυτό θα είναι ένα μεγάλο πλεονέκτημα, συν ότι ο Κετσπάγια έχει περάσει κι από τον Ολυμπιακό, άρα είναι σε θέση να ξέρει από πρώτο χέρι τι συμβαίνει στο ελληνικό ποδόσφαιρο.

Για όσους δεν θυμούνται η, δεν έχουν μάθει, από το λιμάνι ο Κετσπάγια έφυγε γιατί έπαιζε πολύ αμυντικά κι αυτό δεν άρεσε στον κόσμο.

Κάτι σαν τον Πορτογάλο Ζαρντίμ, δηλαδή.

Η ΑΕΚ, βέβαια, είναι ένα διαφορετικό κεφάλαιο για τον Γεωργιανό, ο οποίος είναι φιλόδοξος, ξέρει από πρωταθλητισμό και επιστρέφει στην Ελλάδα αποφασισμένος να πετύχει.

Το θέμα είναι να ταιριάζουν τα προπονητικά χνώτα του με τους ανθρώπους της ΑΕΚ και να έχει στα χέρια του το κατάλληλο έμψυχο υλικό για να φτιάξει αυτό που έχει στο μυαλό του.