Αυτό είναι το μπάσκετ. Δύο μεγάλοι παίκτες, δύο μεγάλα εύστοχα σουτ, ένας νικητής.

Ματσάρα και στο ΟΑΚΑ με τον Ολυμπιακό να κάνει το 1-1 και οι τελικοί να ξεκινούν από την αρχή.

Απογειώθηκαν οι 20.000 οπαδοί του Παναθηναϊκού όταν ο Διαμαντίδης έγραψε το 66-65, όμως ο Σπανούλης δεν είχε πει την τελευταία του λέξη.

Πέτυχε ένα τρίποντο που όχι μόνο κράτησε όρθιο τον Ολυμπιακό, αλλά αυτό το καλάθι ίσως αποδειχθεί η καλύτερη ντόπα για τους ερυθρόλευκους να κατακτήσουν και πάλι τον τίτλο.

Είναι ένα καλάθι ψυχολογίας. Διότι αν δεν έμπαινε, το 2-0 υπέρ του Παναθηναϊκού λογικά θα είχε κρίνει και τον φετινό πρωταθλητή.

Αυτή, πάντως, είναι η απάντηση γιατί οι Διαμαντίδης και Σπανούλης ξεχωρίζουν.

Γιατί είναι γεννημένοι νικητές και τολμούν αυτό που δεν μπορούν οι άλλοι.

Πιστέψτε με ότι μόνο εύκολο δεν είναι σε αυτό το επίπεδο και με το μίσος που υπάρχει ανάμεσα στον κόσμο των αιωνίων ένας αθλητής να αναλαμβάνει το ρίσκο να κρίνει το αποτέλεσμα και ίσως τον τίτλο.

Εκείνη την ώρα η μπάλα ζεματάει, αλλά αυτοί δεν καταλαβαίνουν τίποτα.

Να με συμπαθάτε για την έκφραση, αλλά θέλει μεγάλα ……. για να το κάνει.

Και δεν έχει καμία μα καμία σημασία η εμφάνισή τους σε όλο το ματς και γενικά σε τι κατάσταση βρίσκονται.

Διαθέτουν τέτοια κλάση που είναι ικανοί για όλα.

Ακόμα και για τετράποντο με καλάθι τριών πόντων και βολή από φάουλ πάνω στο σουτ.

Για παράδειγμα ο Διαμαντίδης ήταν άστοχος σε οκτώ σουτ που επιχείρησε, ενώ ο Σπανούλης μετά το 58-58 σημείωσε τους 8 από τους 10 πόντους της ομάδας του.

Και δικαιολογημένα αποτελεί το σημείο αναφοράς για τους Πειραιώτες που είχαν ξανά ένα εξαιρετικό Πρίντεζη.

Τα δύο τελευταία σουτ ήταν όλο το ματς που καθήλωσε όσους το παρακολούθησαν.

Φτωχό το σκορ, όμως είχε αγωνία μέχρι το τελευταίο δευτερόλεπτο και αυτή είναι η άγρια ομορφιά του αθλήματος.

Ο Ολυμπιακός ήταν πιο διαβασμένος και οργανωμένος από τον πρώτο αγώνα του ΣΕΦ.

Ο Σφαιρόπουλος πρόσεξε περισσότερο την άμυνα και οι παίκτες ανταποκρίθηκαν.

Είχαν νευρικότητα κι αυτό ήταν λογικό, διότι η ομάδα τους έπαιζε με την πλάτη στον τοίχο.

Ο Παναθηναϊκός παρουσιάστηκε κατώτερος του αναμενομένου.

Προσωπικά μου έδωσε την εντύπωση ότι πήγε να κλέψει το ματς όπως ο Ολυμπιακός την περασμένη Πέμπτη και τελικά οι πράσινοι την πάτησαν και πέταξαν στα σκουπίδια τη νίκη της πρεμιέρας.

Το θέμα είναι αν θα τους πάρει κάτω ψυχολογικά και πώς θα το διαχειριστεί ο Πεδουλάκης.

Ο Παππάς έδωσε πάλι απαντήσεις και θα είναι από τα βαριά χαρτιά του προπονητή του, ενώ ξανά μου έκανε άσχημη εντύπωση ο Ραντούλιτσα.

Λες και είναι άλλος παίκτης από αυτόν που βλέπαμε τόσο καιρό.

ΥΓ: Αν απορείτε γιατί δεν αναφέρω λέξη για τη διαιτησία, είναι πάγια αρχή μου στο συγκεκριμένο άθλημα να αποφεύγω να σχολιάζω φάσεις που ο καθένας εχει την άποψή του και δεν βγαίνει ποτέ άκρη…