Πολλά μπράβο για την ομάδα μπάσκετ του Άρη που μετά από 8 χρόνια νίκησε τον Παναθηναϊκό και έμεινε ζωντανή για την πρόκριση στους τελικούς του πρωταθλήματος.

Ντροπή, όμως, για την συμπεριφορά των οπαδών του, οι οποίοι έφτασαν στο σημείο να βρίζουν την μάνα του Διαμαντίδη.

Είναι φοβερό όλη η Ευρώπη – ακόμα και η Τουρκία – να αποθεώνει τον πράσινο άσο στο φινάλε της μεγάλης καριέρας του και σε ένα ιστορικό ελληνικό γήπεδο ο κόσμος να πέφτει τόσο χαμηλά.

Θεωρώ μεμονωμένο περιστατικό αυτό που συνέβη από πρώην παράγοντα που εξύβρισε την νεκρή μητέρα του Φώτση, όμως οι ύβρεις προς τον Διαμαντίδη προέρχονταν από την πλειοψηφία των κιτρινόμαυρων οπαδών.

Κι αυτό είναι ό, τι το χειρότερο για την ιστορία αυτού του συλλόγου.

Γενικά η ατμόσφαιρα ήταν ηλεκτρισμένη στην θεσσαλονίκη και  εκτός από τους δύο παίκτες του Παναθηναϊκού «θύματα» της εξέδρας ήταν ο Ουίλιαμς και ο Πεδουλάκης.

Ο Παναθηναϊκός έχει τα δίκια του που φωνάζει.

Ο Άρης κέρδισε καθαρά μέσα στο παρκέ, αλλά οι οπαδοί του ξέφυγαν κι αυτό δεν τιμά τον σύλλογο που κάποτε στήριζε ολόκληρη η Ελλάδα.

Εγώ είμαι αυτός που έγραφε ότι ο Άρης επιστρέφει και μακάρι να γίνει εφάμιλλος του Ολυμπιακού και του Παναθηναϊκού, αλλά όχι με τέτοια εξέδρα εκτός αθλητικών ορίων.

Μου αρέσει να βλέπω το γήπεδο γεμάτο, όμως με την προϋπόθεση ότι ο κόσμος θα ασχολείται μόνο με την ομάδα του και θα την βοηθά με τραγούδια και συνθήματα.

Οι ακραίες αντιδράσεις ανήκουν σε άλλες εποχές.

Δεν αξίζει στον σημερινό Άρη αυτό το πισωγύρισμα.

Ο Λάσκαρης έχει ξεκινήσει μια πολύ μεγάλη προσπάθεια και φαίνεται να βρίσκεται σε πολύ καλό δρόμο.

Γιατί την καλή εικόνα της ομάδας να την χαλάνε οι οπαδοί;

Αυτό που είδα χθες δεν συνάδει με τα φιλόδοξα σχέδια του νέου ιδιοκτήτη της ΚΑΕ.

Ο Άρης είναι ικανός να επαναλάβει αύριο Τετάρτη τον θρίαμβο σε βάρος των πρασίνων και να πάει σε πέμπτο ματς στην Αθήνα για την υπέρβαση.

Και μπράβο του αν τα καταφέρει, αρκεί ο κόσμος του να μην επαναλάβει τα όσα έγιναν στον πρώτο αγώνα.

Αυτή τη ρεβάνς την έχει ανάγκη και ο ίδιος ο Άρης…