Χωρίς να θέλει να απαντήσει στο ερώτημα αν θα σταματήσει από την εθνική ομάδα, ο Γιάννης Μπουρούσης ρωτήθηκε σχετικά με την επιθετική του δήλωση μετά το τέλος της αναμέτρησης κόντρα στη Λετονία, τονίζοντας ότι θα καταλάβουν όλοι το νόημά της όταν θα μιλήσει ο αρχηγός της ομάδας, Νίκος Ζήσης. 

Αναλυτικά: 

Για τον Βασίλη Σπανούλη: «Πάνω απ’ όλα είμαι ευγνώμων που έτυχε να παίξει με τον Βασίλη. Είναι από τους μεγαλύτερους μπασκετμπολίστες σε όλη την Ευρώπη. Όταν έμαθαν ότι ο Βασίλης θα αποχωρήσει ο Πιανιτζιάνι, ο Σκαριόλο και ο Γκασόλ έστειλαν τα μηνύματά τους από τα σόσιαλ μίντια. Ο Σπανούλης είναι “σκύλος” δεν τα παράτησε ποτέ. Πάντα προσπαθούσε να με κάνει καλύτερο και τον ευχαριστώ πάρα πολύ. Ζήσαμε καλές και κακές στιγμές. Οι καλές σου δίνουν τη χαρά και τη δύναμη να προχωρήσεις. Τον ευχαριστώ που ήμασταν συμπαίκτες». 

Για τα καλοκαίρια με την εθνική ομάδα: «Όταν κάποιος παίζει τόσα χρόνια σερί όπως ο Βασίλης χωρίς να σταματάει τα καλοκαίρια καταβάλει τον οργανισμό του. Πρέπει να δουλέψει κάποιος ατομικά και να ξεκουραστεί. Ο Σπανούλης είχε σοβαρούς τραυματισμούς πέρυσι στα γόνατα. Το πρόβλημα υπάρχει και θα συνεχίσει να υπάρχει για τα επόμενα χρόνια. Δεν λύνεται, θέλει χρόνο, ώστε το καλοκαίρι να λύσεις το πρόβλημα το ιατρικό και το ψυχολογικό. Μέσα στη διάρκεια των διακοπών θες να φτιάχνεις τα προβλήματά σου. Αυτό είναι το θέμα όχι μόνο για τον Βασίλη. Για να είσαι στην Εθνική Ομάδα επί 18 χρόνια δεν είναι τυχαίο τίποτα. Δεν είναι εκεί κάποιος επειδή είναι όμορφος ή άσχημος, αλλά επειδή το αξίζει. Αυτό ισχύει για όλες τις Εθνικές Ομάδες». 

Για το αν γνώριζε από πριν την απόφαση του Σπανούλη: «Το ξέραμε ότι θα σταματήσει ο Σπανούλης. Είμαι ευαίσθητος και σκληρός. Το ήξερα από το προηγούμενο βράδυ». 

Για τη δήλωσή που έκανε μετά το ματς με τη Λετονία: «Η δήλωσή μου έχει ουσία. Δεν ήθελα να κάνω επίθεση στους δημοσιογράφους. Είναι μια επίθεση γενική. Θα την καταλάβετε στην πορεία από τον αρχηγό της εθνικής ομάδας». 

Για το αν σταματά αυτός και ο Ζήσης από την εθνική ομάδα: «Δεν έχει ειπωθεί από εμένα και τον Ζήση ότι σταματάμε. Απλά δεν αρέσουμε». 

Για την κατάσταση που επικρατεί στην Ελλάδα: «Ολυμπιακός, Παναθηναϊκός, ΑΕΚ, ΠΑΟΚ, Άρης όλο το χρόνο οι οπαδοί τσακώνονται για τους παίκτες που παίζουν. Ο κόσμος και τα ΜΜΕ πρέπει να καταλάβουν πως στην εθνική ομάδα θέλουμε να πετύχουμε για τη χώρα μας. Δεν έχει σχέση που παίζει ο καθένας. Υπάρχει “μικρόβιο”, αυτή είναι η αλήθεια, αλλά δεν θέλετε να την παραδεχθείτε. Όταν είμαστε στην εθνική ομάδα είμαστε ένα. Θέλουμε να τους εκπροσωπήσουμε όλους». 

Για τη στεναχώρια από τον αποκλεισμό: «Και βέβαια υπάρχει στεναχώρια. Οι Ισπανοί φοβόντουσαν μην κερδίσουν εμάς και εμείς φοβόμασταν να κερδίσουμε εκείνους. Ήμουν μαζί με τον Ρέγες και ούτε εκείνος δεν το πίστευε. Φοβηθήκαμε να κερδίσουμε, αυτή είναι η αλήθεια. Το ματς θα κρινόταν σε ένα σουτ ή ένα λάθος, όπως και έγινε. Έτσι εξελίχθηκε το παιχνίδι. Δυστυχώς έτσι έγιναν τα πράγματα. Δεν αλλάζει κάτι». 

Για την κριτική στον Φώτη Κατσικάρη: «Τον Κατσικάρη τον συνάντησα πάλι μετά το 2004. Είναι ένας άνθρωπος που με πήρε στην ΑΕΚ το 2000. Δεν μπορώ να πω κάτι κακό. Σίγουρα δεν αξίζει αυτή την κριτική. Όλοι φταίμε στην ήττα. Στην νίκη κερδίζουμε και είμαστε όλοι χαρούμενοι. Και εγώ φταίω που έκανα τα πέντε φάουλ. Αν κερδίσουμε τι θα έλεγαν όμως; Αυτή είναι η… ανωμαλία στο άθλημά μας. Ξέρεις πόσο δύσκολο ήταν το παιχνίδι με την Λετονία;». 

Για τις δυσκολίες του αγώνα κόντρα στη Λετονία: «Ήταν πολύ δύσκολο ψυχολογικά, έχω παίξει το ίδιο ματς και το 2011. Έπρεπε να βρούμε τις δυνάμεις. Δεν θα ήταν ωραίο να χάναμε». 

Για μέλλον της εθνικής ομάδας: «Υπάρχει λαμπρό μέλλον στο ελληνικό μπάσκετ. Η Εθνική Ελπίδων πήρε χρυσό μετάλλιο. Υπάρχουν και ταλέντα και παίκτες με εμπειρία. Είδα τον Χαραλαμπόπουλο στο ξενοδοχείο. Υπάρχουν παίκτες και εύχομαι να πλαισιώσουν την ομάδα. Την ομάδα πρέπει να την πονέσεις για να είσαι εκεί. Όταν έχεις να κάνεις ένα χειρουργείο και το αναβάλεις συνέχεια σημαίνει ότι αγαπάς την ομάδα και τη φανέλα. Θέλω να δώσω στα νέα παιδιά αυτό το μήνυμα. Να αγαπήσουν την ομάδα και να μην την παρατήσουν. Θυμάμαι το μετάλλιο που πήραμε το 2009. Είναι τόσο γλυκό συναίσθημα, το λέω και ανατριχιάζω. Το 2005 δεν ξεχνιέται ποτέ. Για να είσαι δέκα χρόνια στην Εθνική δεν είσαι τεμπέλης, ούτε γλείφεις για να βρίσκεσαι εκεί».