Ο Παναθηναϊκός κέρδισε τον Ολυμπιακό καθαρά, δικαιότατα και σχετικά εύκολα. Το ήθελε πολύ περισσότερο και εξασφάλισε τη νίκη από το πρώτο ημίχρονο που ίσως να ήταν και το καλύτερο της σεζόν.

Ο Γιοβάνοβιτς έκανε δυο μελετημένες κινήσεις που έκριναν το ντέρμπι. Έβαλε τον Μπερνάρ σαν τέταρτο χαφ με τους Κουρμπέλη, Πέρεθ, Τσέριν κι έτσι πήρε το κέντρο.

Ο Εμβιλά με τον Χουάνγκ δεν μπορούσαν να κάνουν πολλά πράγματα, διότι οι Χάμες, Φορτούνης αδυνατούν να συνεισφέρουν στο αμυντικό κομμάτι. Πλέον αμυντικά τα έχει παρατήσει και ο Μασούρας.

Ο Παναθηναϊκός ήταν το αφεντικό, κέρδισε τις μονομαχίες και τις πιο πολλές δεύτερες μπάλες.

Από εκεί και πέρα ο Σέρβος τεχνικός σημάδεψε το αργό κεντρικό αμυντικό δίδυμο του Ολυμπιακού, γι’ αυτό και οι παίκτες των πράσινων έπαιξαν με αρκετές βαθιές μπαλιές.

Έτσι έγινε το 1-0 από το τραγικό λάθος του Παπασταθόπουλου. Ο δε Μπα ήταν μόνιμη πηγή κινδύνου για τον Πασχαλάκη. “Λίγος” για να φοράει τη φανέλα του Ολυμπιακού.

Από εκεί και πέρα ο Παναθηναϊκός έτρεξε περισσότερο, έβγαλε ένταση και είχε ενθουσιασμό. Οι γραμμές του ήταν κοντά και οι παίκτες του συνδυάστηκαν σωστά και γρήγορα. 

Αντίθετα με τον Ολυμπιακό που ήταν άλλη ομάδα σε σχέση με τον αγώνα κόντρα στον ΠΑΟΚ. Ο Χάμες είχε μείνει στα αποδυτήρια, ο Φορτούνης δεν μπορεί από τα άκρα και ο Ελ Αραμπί δεν τροφοδοτήθηκε.

Άρα, ήταν λογικό ο Ολυμπιακός να μπλοκαριστεί και σε όλο το ματς να κάνει ουσιαστικά μόλις μία καλή ευκαιρία.

Ακόμα κι όταν ο Ανιγκό προχώρησε σε αλλαγές και ο Παναθηναϊκός τους έδωσε γήπεδο, οι ερυθρόλευκοι δεν είχαν ουσία στο παιχνίδι τους. Ταλαιπωρούσαν τη μπάλα.

Με λίγα λόγια ο Παναθηναϊκός είχε διαβάσει πολύ σωστά το παιχνίδι και οι παίκτες του υπηρέτησαν το πλάνο του προπονητή. Συν τον εγωισμό τους ότι οι αντίπαλοί τους δεν είναι καλύτεροι όπως είχαν δείξει στα δυο ντέρμπι της κανονικής περιόδου.

Ο Μπερνάρ έκανε ένα από τα καλύτερά του παιχνίδια στο Τριφύλλι και μου άρεσε πολύ ο Σάντσες, ο οποίος πήρε και επιθετικές πρωτοβουλίες και καλά έκανε. Σημαντικός για την ανάπτυξη του παιχνιδιού ήταν και ο Μάγκνουσον.

Από τον Ολυμπιακό διακρίθηκε ο Ροντινέι που προσπαθούσε να ανεβάσει την ομάδα, όμως δεν είχε συμπαραστάτες.