Μετά το τραγικό συμβάν με τον Ερικσεν στο Euro 2021 είχα γράψει ότι έφτασε η ώρα σε κάθε ελληνικό γήπεδο να υπάρχει απινιδωτής.

Και χθες η ΕΠΟ πήρε αυτή την απόφαση μετά την απώλεια ενός ακόμη παιδιού στην Καρδίτσα.

Μιλάμε τώρα για μια απόφαση που έπρεπε να είχε παρθεί εδώ και πολλά χρόνια.

Και όταν λέω σε κάθε ελληνικό γήπεδο αναφέρομαι ασφαλώς και σε καθαρά ερασιτεχνικό επίπεδο. Στα λεγόμενα τοπικά.

Δεν έχει καμία σημασία αν είναι Α΄η, Β΄ η, Γ΄ κατηγορία.  Όπου γίνεται αγώνας. Κανονικά αυτό χρειάζεται και στην καθημερινή προπόνηση. Όπως γίνεται στις επαγγελματικές κατηγορίες.

Το θέμα, βέβαια, είναι ο απινιδωτής να συνοδεύεται από γιατρό η ειδικευμένο άτομο που να ξέρει πώς να το χρησιμοποιήσει. Διοτι τι να τον κάνουμε τον απινιδωτή αν ουδείς γνωρίζει να τον χρησμοποιήσει;

Το τονίζω διότι πολύ αμφιβάλλω αν μπορούν να καλυφθούν ιατρικά όλα τα γήπεδα της χώρας.

Αυτό σημαίνει ότι από εδώ και στο εξής οι ΕΠΣ έχουν πολύ σοβαρή και υπεύθυνη δουλειά να βρουν γιατρούς η, να συνάψουν συμφωνίες με νοσοκομεία και ιδιωτικά κέντρα, έτσι ώστε να εξασφαλιστεί η παρουσία τους στους τοπικούς αγώνες. Εκεί είναι το μεγάλο πρόβλημα. Και περισσότερο στην περιφέρεια.

Αν χρειαστεί να μην γίνονται αγώνες την ίδια ημέρα και ώρα, έτσι ώστε να υπάρχει η δυνατότητα παρουσίας γιατρού. Ένας, δηλαδή, γιατρός να μπορεί να πάει π.χ. σε δυο ματς το Σάββατο κι άλλα δύο την Κυριακή. Εννοείται με το αζημίωτο που θα είναι χρήματα της ΕΠΟ.

Τώρα μιλάμε για κάτι το αυτονόητο που θα έπρεπε να τηρείται εδώ και χρόνια. Κι όμως δεν έχει γίνει το παραμικρό. Και συνεχώς «φεύγουν» νέα παιδιά.

Ειλικρινά δεν πάει άλλο, ακόμα κι αν οι πάντες ξέρουμε ότι υπάρχει τεράστιο θέμα με το πιεσμένο εθνικό σύστημα υγείας. Χίλιες φορές να μην διεξάγονται αγώνες παρά συνέχεια να θρηνούμε θύματα.